susdu. Cüt-cüt reqs edenlәr ayrılıb qırağa çәkildilәr. Bu esnada «Şaxta babaya» oxşar şelәbığ, qırmızıburun, ağsaqqal birisi ortaya çıxdı. «Qoca» sarı mәxmәrdәn don vә pijama kimi yaşıl milli atlasdan gen tuman geymişdi. Donunun üstünden enli qurşaq bağlamış, әlinә dә dәmir bir әsa götürmüşdü. «Qoca» danışa-danışa başını әsdirsә dә, onun cavan vә çevik oğlan olduğu terpenişinden bilinirdi.
—Әziz qonaqlar! — deye o, әsasını yuxarı qaldırıb endirerәk karnavaldakılara müraciәt etdi: —«Poçta» oyununa başlayırıq. Poçtalyon mәn özüm olacağam. Qocalığıma baxmayın, çox zirәkәm. Yazılan mәktubların һamısını vaxtında saһiblәrinә çatdıracağıma әmin ola bilәrsiniz.
«Poçtalyon» әsasını elinde oynada-oynada aralıqda gәzinmәyә başladı.
Hәrә bir tәrәfә çәkilib nә isә fikirleşir ve yazırdı. Adil isә һәlә dә qovaq ağacına söykәnib gәnclәrә tamaşa edirdi.
Bu ara orkestr «Mәşәdi İbad»dan bir oyun һavası çaldı. «Poçtalyon» bunu çoxdan gözlәyirmiş kimi öz әsasını qurşağına keçirdi vә bir uşaq çevikliyi ilә ortaya tullandı. Sol elini arxasına qoyub, sağ әlini başı bәrabәrinde qaldırdı, xüsusi bir mәzә ilә bütün bәdәnini һәrәkәtә gәtirәrәk oynamağa başladı. Karnavaldakılar musiqinnn aһәnginә uyğun çәpik vurur vә «poçtalyonu» daһa da qızışdırmaq üçün һer tәrefdәn sәslәnirdilәr:
—Pәһ, pәһ! Sağ ol, qoca! Afәrin!
—Ay gözüne dönüm, qiyamәt qocasan һa!
Qızların qәһqәһәsindәn qulaq batırdı. «Poçtalyon» mektubları toplaya-toplaya tәrlәyincәyә qәdәr oynadıqdan sonra, hovuzun qırağında әylәşdi. Sanki o, һarada oturduğunu unudub arxaya әyildi. Ayaqları yerdәn üzülüb suya terәf endi. O bu dәqiqә һovuza yıxılacaqmış kimi һavada el-qol atdı, lakin dәrһal әsasının әyri başını qıçlarının arasından һovuzun qırağına ilişdirib özünü saxladı. Bunlar һamısı gülüş xatirinә edilsә dә, zarafatdan çox һәqiqәtә oxşayırdı.
—Yoldaşlar! —deyә «poçtalyon» gen şalvarının iri ciblәrini qurdalaya qurdalaya qalxıb һovuzun qırağında dayandı. —Yaxın gelin, mektubları paylayıram.
Qızlar, oğlanlar onu

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 210 >>