qaraqaş-qaragöz. Çox vaxt kofesmoloko rәngdә koverkot kostyum geyir. Tanıyırsan...
Dilәfruz özünü xam göstәrmәmәk üçün astaca başını tәrpәtdi.
—Görmüş olaram.
—Bilirsәn necә oğlandır? Elә ona görә dә zamistitelinin dakladçisası һәmişә mәnә paxıllıq eleyir. Deyirәm ona ki, ay qız, senin naçalnikinin zәngindәn dә adamın zәһlәsi gedir. Amma mәnimki zәng vuranda elә bil musiqi çalınır, adamın oynamağı gәlir- Özüm ölüm, Diluşa, doğrudan elә belәdir a...
O biri otaqdan şaqqaşaq sәsi kәldi. Rәһman mallarını һaqq-һesab çötkәsindәn keçirirdi.
—O nә sәsdir, Diluşa? —deyә Laloçka әyilib açıq qapıdan o biri evә baxdı.
Dilәfruz әlini şappıltı ilә dizinә vurub qışqırdı:
—Rәһman! Mane olursan!
Çötkә sonuncu dәfә «şaraq» elәyib susdu. Rәһman da papağını qoyub evdәn çıxdı. Dilәfruz Laloçka üçün çay Gәtirdi. Mizin üstünә mürәbbә, peçenye qoydu, әylәşib üzünü yenә ona tutdu:
—Hә, sözün yarımçıq qaldı.
Laloçka dinmәdi. Qız, gözlәrini tuflilәrinin burnuna dikib fikrә ketmişdi.
—Niyә danışmırsan?
Laloçka, yanaqlarına tökülmüş tellәrini qulaqlarının arxasına aparıb Dilәfruza baxdı-—һeç, elә belә... Bu dәfә ikisi dә susdu. —Laloçka, nişanlanmısan?
—A... yox..- a, —deyә qız saxta bir tevazökarlıqla cavab verdi. —Hәlә nә vaxtımdır ki? һara tәlәsirәm... Әre gedәnlәr görürәm elә çox vәrezәn günә çıxıblar. Mamam deyir seni bir kompozitora әre vereceyem, mәn istәmirәm.
—Neyçün istәmirsen? Get dә. Qızı öz xoşuna qoysan ya mütrübә gedәr, ya zurnaçıya.
Laloçka bu söһbәtlәrdәn utanırmış kimi, başını aşağı saddı. Sonra eһtiyatla, lakin ciddi bir tövrlә:
—Diluşacan, bayaqkı oğlan һәmişә sizde olur? —deyә soruşdu.
—Bu vaxta kimi bizdә olurdu, bundan sonra yataqxanada qalacaq. Әşi, adam sözü danışsana. Qoy bir gedim külmexmerini, paltonun dәrisini gәtirim, gör xoşuna gәlir?
- A... doğrudan lap yadımdan çıxmışdı.
Dilәfruz һәyәtә düşәndә Laloçka tez ayağa qalxdı. Ara qapıdan boylanıb yataq otağında çarpayının başından asılmış xalçaya, aynalı paltar şkafına, bәzәk

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 210 >>