tutub içәri evdә oturmuş Dilәfruzu göstәrdi:
—Ata, çalış ki, o ifritә sәni dә bu evdәn didәrgin salmasın. Dilәfruz oturduğu yerdәn dik qalxdı. Arvadın gözlәri kellesine çıxdı. Tez özünü aynabәnde atdı. Ancaq cavab vermәdi.
Bu dәfә Adilin sifәti ona çox deһşәtli göründü.
---
ÇIRAQBAN ŞӘHӘR

Men de Adil kimi gözәl bir axşamçağı bu çırağban kaşa-nәlәr şәһәrine ilk defә gәlәndә gözümlә gördüklerimin һeqiqәt olduğuna inana bilmәmişdim. O zaman gecәyarıya kimi paytaxtın küçәlәrinde gәzdikce ayaqlarımın yerә dәydiyini һiss etmişdimsә de, Moskvada olduğuma inana bilmәmişdim. Kreml saatının doğma sәsini dönә-dönә, lap yaxından eşitmişdimse de, Moskvada olduğuma inana bilmәmişdim. Geniş prospektlerle yanımdan şütüyüb keçәn saysız-һesabsız minik maşınlarının işığından gözlәrim qamaşmışdısa da, Moskvada olduğuma inana bilmәmişdim. Nәfәs aldıqca yünkül vә tәmiz һavadan ciyәrlәrimә bir sәrinlik yayıldığını duymuşdumsa da, Moskvada olduğuma inana bilmәmişdim. İnana bilmәmişdim ki, bütün bunlar bir yuxu deyil, sabaҺ da, o biri gün dә, hemişe, istәdiyim vaxt mәnim uçün tәkrar oluna bilәcәk böyük sәadәtdir!
O axşam paytaxtın mәrmәr kimi һamar asfalt döşenmiş geniş Qorki küçәsi adamla dolu idi. Burada böyük aynalı, әlvan işıqlı vitrinlәr cürbәcür şeylәrlә bәzәnmişdi. Onlardan bәzisindә qadın, kişi müqәvvalarına geydirilmiş ipәk paltarlar, bezisindә şlyapalar, xәz papaqlar, rәngbәrәng çәkmәlәr, digәrindә uşaq oyuncaqları, şirniyyat şeylәri, dadlı meyvәlәr vardı. Bir sözlә, istәdiyin şeylәrin һamısını bu vitrinlәrdә tapmaq olardı.
O gün Herbi-Dәniz Donanması bayramı idi. Moskvalılar yaylım ateşinә tamaşa etmәk üçün meydanlara çıxmışdılar. Sәkilәrdәn, adamlara toxunmadan keçmәk mümkün deyildi. Küçәnin ortası ilә yeddi-sәkkiz cergәdә һәr iki tәrәfә axışan maşınlar elә nizamla gedirdi ki, sanki onlar görünmәz tellәrlә bir-birinә bağlanmışdılar. Bu mәnzәrәyә qıraqdan tamaşa edәndә çox qәribә görünürdü: irәli axışan maşınların һamısı faralarında güclü ağ işıq gәtirir,

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 210 >>