İmam Sadiq (e) uzun müddet yanında elm ve merifet öyrenen telebelerinden birine buyurdu:
-"Bu müddet erzinde menden ne öyrendin?"
Telebe cavabında,
- "Sekkiz şey, ey menim mövlam", - deye cavab verdi. Ardınca İmam (e) buyurdu:
-"Ele ise o öyrendiyin şeyleri menim üçün terif et".
Telebe de onları bir-bir sadalamağa başladı:

"1. Her bir mehbub öz hebibini (sevdiyini) ölüm anında terk edir. Men de bütün diqqetimi meni terk etmeyen, eksine tekliyimde menimle dost olana, ünsiyyet qurana serf etdim. O da xeyir emeldir:
"Kim xeyir bir emel yerine yetirse, onun müqabilinde mükafatını alacaq".

2. Bir qrup insanların esil-nesebi, başqalarını ise var-dövlet ve övladları ile fexr etdiklerini gördüm. Ancaq bunların heç birinde iftixarın yoxdur. En böyük fexr Allahın buyurduğu bu sözdedir:
“Allah yanında en hörmetliniz en teqvalı olanınızdır” .
Men de Allahın yanında hörmetli olmağa çalışdım.

3. İnsanların eylenceye, eyş-işrete qerq olduqlarını gördüm ve Allahın bu sözünü eşitdim: “...kim (qiyamet günü) Rebbinin hüzurunda durmaqdan qorxmuş ve nefsine isteyini (şehveti) qadağan etmişse, heqiqeten, onun yeri Cennetdir!” Men de nefsime isteyini qadağa etmeye çalışdım ve nefsim Allahın itaetinde qerar tapdı.

4. Her kesin qiymetli bir şey tapdıqda onu qorumağa çalışdığını gören zaman Allahın bu sözünü eşitdim. “Kimdir o kes ki, Allah yolunda könül xoşluğu ile borc versin ve O da bunun evezini qat-qat artırsın? Onu hem de çox qiymetli bir mükafat (Cennet) gözleyir!”
Men de mükafatımın qat-qat artmasını istedim. Allahın yanında olandan qiymetli bir şey görmedim.

5. İnsanların bir-birine hesed apardıqlarını gördüm ve Allahın bu sözünü eşitdim: “Dünya heyatında onların meişet vasitelerini aralarında Biz bölüşdürdük ve (maddi ve menevi kamillikler baxımından) onların bezilerinin bezilerinden bir neçe derece üstün etmişik ki, bezileri diger bezilerini xidmete götürsünler (ve neticede, beşer cemiyyetinin daha kamil ve layiqli idare sistemi formalaşsın).

[1] 2 >>