Günlerin biri bir cavan gözel paltarından birini geyinib mescide sübh namazına gedir.
O, mescide çatmamiş yıxılır, patlatı büsbütün bulaşır. Ayağa qalxıb üst-başını çırpır, eve qayıdır ve paltarını deyişib yeniden mescide yollanır, bu defe hemin yere çatanda yıxılır, üst-başı yene de tamam bulaşır. Yeniden eve qayıdıb paltarını deyişir ve mescide gedir. Bu defe yolda qarşısına eliçıraqlı bir şexs çıxır. Cavan ondan adını soruşduqda deyir:
- Gördüm eyni yerde iki defe yıxıldın, bunun üçünde çıraq getirib ayağının altını işıqlandırmaq istedim.
Cavan ona teşekkür edir ve onlar birlikde mescide yollanırlar. Mescide çatanda cavan ona namaza gelmeyi teklif edir, amma eliçıraqlı şexs imtina edir. Cavan ne qeder israr edirse, heç bir netice vermir. Sebebini soruşduqda deyir:
- Axı men şeytanam!
Cavan sanki yere yapışır ve bir söz deye bilmir. Şeytan sözlerine davam ederek deyir:
- Senin iki defe yixilmağına sebeb men oldum. Birinci defe seni yıxdıqda derhal eve qayıdıb teze paltar geyindin, mescide qayıtdın ve bunun ücün Allah-Teala senin bütün günahlarını bağışladı. İkinci defe bunu yeniden tekrar etdim. Amma sen bu defe de teze partarından birini geyinib mescide döndün. Ve bu defe Allah-Teala senin bütün qohum-eqrabalarının günahlarını bağışladı. Qorxdum ki, birden ücüncü defe yixilsan, yeniden eve qayıdacaq, teze paltar
geyinib mescide döneceksen. Bu defe Allah-Teala senin bütün hemşeherlilerinin günahlarını bagışlayacaq..