zaman semadan bir nida gelir ve
Ebu Talib başını
qaldırır, yaşıl renge çalan
qiymetli
daşın üzerinde dörd setrin
yazıldığını gördü. Bu daşı
götürdü ve sinesine sıxdı. Orada
dörd misra şeir yazılmışdı ve
bu şeirin menasından başa
düşmek olur: “Size pak ve pakize
övlad verdim ve
ondan çox
razıyam. Onun adı Böyük Allah
terefinden “Eli”
qoyulmuşdur. “Eli” “Ela”
sözünden düzeldilmişdir” . Bu
zaman şükür
etmek üçün on
deve qurban edir. Hemin daşı
Mescidul-haramd an
asdılar. Beni
Haşim bu daşla iftixar edirdi.
Hemin daş Heccacın
Abdullah ibni Zubeyrle döyüşüne
qeder salamat idi, ancaq sonra
yox oldu”. Belelikle bu
hedisden görmek olur ki, Ebu
Talib ele o zaman tek
Allaha inanırdı ve övladına ad
qoymağı da Allahdan
istemişdi. Belelikle deye bilerik ki,
Ehli-beyt (e)
davamçılarının birinci İmamı
sayılan Hezret Elinin (e)
feziletleri o qeder çoxdur ki,
saymaqla
bitmez. Peyğembere (s) ondan
yaxın ve ona sirdaş
başqa kim ola
bilerdi ki?

<< 1 2 [3]