kimi tanımışdım.Qapının ağzında nece yere çöküb,-ana,-dedimse,metbexden ses geldi.Anam elindeki qabı yere salıb qırmışdı.O meni yerden qaldırıb otağıma apara-apara,-İnci nolub,qızım ne baş verib,-sörüşürdü.Cavab vere bilmirdim,dilim söz tutmurdu.Birazdan özüme gelib anama gördüklerimi danışdım.Hemin günü ne vaxt xatırlayıram lenetleyirem.Axi nece ola bilerdi ki,hele mekteb illerinden meni sevdiyini deyen biri indi qapıqonşumuza nişan getirsin.Dünyada başqa qız yox idi,niye mehz Südabeye?Bes Südabe,o ki,bilirdi menim Samirle münasibetimi,nece razılaşa bildi.Geceye kimi yerimden çıxmadım.Atam eve gelende ehvalımızın pis olduğunu gördü,yazıq atam ele bildi ki,Xeyalenin cehizinin getmeyine göre bu gündeyik,çalışırdı bizi fikirlerimizden ayırsın.O günün seheri Südabenin anası bize geldi.Anam soyuq danışırdı onunla.Qadın guya üzrxahlıq edirdi,ancaq her kelmesi ile demek isteyirdi ki,qızınız yaxşı olsa idi,Samir ele sızın qızınızı alardı.Düzdü men özüm Samire yox demişdim,ancaq bu halda onların her ikisini Allaha tapşırmışdım.Bir gün işden gelende blokda onları el-ele pillekenleri düşen gördüm.Ne men ,ne de onlar bu qarşılaşmanı istemezdi yeqinki.Sessiz yanlarından ötüb keçmek istesemde,Südabe meni çağırdı.Arxaya dönmesemde ayağımı saxladım.

-İnci sen,yox biz senin üzüne baxa bilmemeliyik.Südabeden bele söz eşıdeceyimi gözlemirdim.Ancaq o an mene ele geldiki bu söz daha çox menim xetrimi xoş etmek üçün deyilmişdi.Yene arxada dönmeden,-heç olmasa sen birazda olsa menliyini saxlaya bilmisen,-dedim,tez pilleleri iki-iki qalxıb eve girdim.Yene günler keçırdı.Menim heyatım mekteble ev arasında idi.Ad günüm yaxınlaşırdı.Bu il iyirmi üç yaşım tamam olacaqdı.Evde Esmer xalamgilide çağırıb qeyd etmeyi düşünürdük.Hami süfre arxasında eyleşmişdi.Qapı döyüldü,yoğun şekilde qapını açmağa getdim.Ad günü menim idi,işlemekden yorulanda men idim.Qapını açanda gördüyüm insan ise helede qezebli olduğum qardaşım idi.Onu qarşımda görende bilmirdim nece reaksiya

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 28 >>