gözlerime baxırdı.
-buyur qardaş.
-Minayenin bir fikrini öyrensen.
-nece fikrini?ne barede fikrini?,-eslinde başa düşürdüm Eli ne isteyir,ancaq elime fürset düşmüşken onunla bele zarafatlaşacaqdım.
-yeni özün başa düşürsen de,-durub otaqda gezişmeye başladı.
-demek menim qardaşım Minayeye vurulub,-Eli arxaya dönüb yene dodqucu gülümsedi,-ancaq bax indiden deyirem men sadece fikrini soruşacam,aradüzelden deyilem.
-İnciş eseblerimle oynama,öz bacımı bele bir şeye layıq göreceyimi nece düşüne bilirsen.
-yaxşı,esebleşme.Men seheri günü Minayenin fikrini öyrendim,o da Elini tanımağa razı idi.Ancaq meselenin çox da uzanmağını istemirdi.Elinin xaişi ile bu mesele heleki üçümüzün arasında qaldı.Bir gün qonşuluqda hayheşir düşmüşdü.Südabenin anası özünü öldürürdü ki,-balamın evini yıxdılar,nefs salıb balamın evini dağıtdılar.Evde menimle anam var idi.Men çıxmadım anam çöle çıxdı ki,öyrensin ne meseledi.Anamın çöle çıxmağı ile Südabenin anası anama hücum eledi ki,-siz elediz,siz nefs saldız,senin qızını almadılar deye yanıb tökülürdüz,elinizden geleni elediz,qızımı boşatdız.Anam onun cavabını layıqınce verib eve geldi.Südbenin ikinci uşaqları da ekiz qızlar olmuşdu deye,qaynanasının tekidi ile Samir onu boşamışdı.Ona acıyırdım,özümü ise qınayırdım ki, men gerek vaxtında içime dolan hissleri onlara deyerdim.Ancaq diger terefden ise başa düşürdüm ki,her kes etdiyinin cezasını gec-tez çekir
Aradan iki ay keçmişdi.Bu müddet erzinde Südabenin anası eline her fürset düşende bizi günhalandırır,dava salırdı.Bir gün eyvanda yaş paltarları asırdım.Bizimde Südabegilin eyvanları bitişik idi.Südabe ise eyvanda temiz hava qebul edirdi.Birden o öne gelib,bizim eyvana eyildi.
-sene qibte edirem İnci.Men elimdeki paltarın suyunu sıxıb,ona baxdım.
-neyime?Sesim çox quru ve kinayeli çıxırdı.
-bizim sene elediklerimizi kimse bize etse idi,indi yeqinki havalanmışdıq,ancaq sen o qeder güclüsen ki,men senin kimi ola bilmirem.Ona yazığım gelirdi.Mende öne geldim.

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 28 >>