salmışdı.Elim ese-ese telefonu Eliye verdim,-seni isteyirler,-Eli geden kimi xalam başını yelledi.
-bundan adam olmaz.Gerek qoyardılar kimi isteyirdi onu alardı,camaatın gül kimi qızını bedbext etdiler.Artıq deqiq idiki,xalamın danışığı da heç neyi deyişmemişdi.Bir gün seher metbexden qonaq otağına keçende Xeyalegilin qapıları azca açıq qalmışdı.Gördüklerimden ikinci şoku yaşadım.Eli yerde döşekde yatmışdı.Eli bilse idiki onun düzgün qurulmayan aile heyati menim heyatimda neler fesadlar töredecek buna görede men ona düşman kimi olacam,belkede bele etmezdi.
Evimiz esl cehenneme benzeyirdi.Her gün dava-dalaş,kin-küduret,bir sözle dağılmış bir aile.Başımı götürüb getmek isteyirdim bu evden.Qonşumuzun iki qızı vardı.Biri menle yaşıt idi.Südabe.Südabeyle derdleşırdım çox vaxt.Südabe Samir meselesini de bilirdi.Samire evimizde olanlar barede danışmasamda,yaşadığımız yer bakının kiçik bir qesebesi olduğundan,burda her söz-söhbet tez yayılırdı.Evdeki veziyyet meni o hedde çatdırmışdı ki,men özüm Samire dedim ki,elçılerini göndersin.O ise biraz vaxt istemişdi.Samiride qınamırdım,bacısına tezelikle toy etmişdiler,indi ikinci toy etmeye imkanları çatmazdı.Günler belece keçırdı.Bir gün Eli yene Moskvaya getdi.Yene eyni veziyyet,yene eyni davalar.Bu defe Xeyale de onun ardınca getmek istediyini dedi.Atamgil,ele Xeyalenin öz atasıda anasıda ne qeder tekid etselerde,o gedeceyini dedi.Belece atam bilet pulunu verib,Xeyaleni moskvaya yola saldı.Bundan sonra heyatımız öz qaydasına qismen düşmüşdü.Bir gün Samirle görüşümüzde heyatdan ilk zerbemi aldım.
-İnci men aylardı evimizde dava edirem,incime menden ancaq heç ne ile ailemi yola getire bilmirem.Qardaşının söz-söhbetini onlar da eşıdıb,ne ailenize, ne de sene bir söz demirler,lakin bu meseleye göre onlar sizinkilerle qohum olmaq istemirler.Meni bağışla.Menim son umidimi de elimden almışdılar.Bu da illerle meni sevdiyini deyen insan.Qardaşımın sehvlerine göre meni qebul etmek istemedi.Ona heç ne demedim,sakitce oradan

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 28 >>