Qemgin hadise: Xestexananin
baş hekimi amansiz bir
xesteliye tutulmuşdu. Xaricde
mualicesi mumkun ola bilerdi,
lakin butun hekim yoldaşlari
onun yaşli oldugna gore sefere
doze bilmeyeceyi movzusunda
hemfikir idi. caresiz bir mocuze
gozleyirdi her kes. Bu zaman
haradan xeber aldigi
bilinmeyen genc bir hekim
geldi ve onu yaxşi ede
bileceyini soyledi. Emeliyyat
muveffeqiyyetle neticelenmiş,
başhekim de narkozun
tesirinden xilas olmaga
başlamişdi. Ancaq bir atanin
ovladina gostere bileceyi qaygi
ve sevgiyle yaşli baş hekim
genc hekimin elini ovucunun
icine goturerek danişmaga
başladi: Allah razi olsun
ovladim. Sen mene narkoz
vurdugunda tesirini gosterene
qeder, bir zamanlar eynile
menim de senin kimi genc bir
assistent iken etdiyim bir
yaxşiliq geldi agilima. Bir
hamile qadin gelmişdi
xestexanaya. Dogum etmek
uzre idi. Ultrasonda uşagin iki
qicinin da şikest oldugunu
gorunce, onun bele
yaşamasindansa olmesinin
daha yaxşi olacagini
duşunmuşdum. Amma urek
atişlarini eşidikde doze
bilmedim ve dogulmasina
qerar verdim. Butun hekimler
narazi oldu ama men iki qici
şikest olan o uşagin
yaşamasina vesile oldum. Allah
heqiqeten hec bir yaxşiligi
qarşiliqsiz buraxmir balam.
Inşallah mene etdiyin bu
yaxşiligin da qarşiligini
gorersen. Genc hekim yaşli
başhekimin gozlerine ancaq
bir ovladin baxa bileceyi
sevgiyle baxaraq, yene eyni
şefqetle elini başhekimin
elinden yavaşca ceker,
şalvarinin pacalarini siyiraraq
dizlerinden aşagisi protez olan
iki qicini gostererek: Beli Allah
hec bir yaxşiligi qarşiliqsiz
buraxmir; qurtardiginiz o uşaq
men idim!.. deyer. SON!
Ezizlerim unutmayin kim ne
eder ozune eder! Her etdiyiniz
emel qarşiniza cixacaq calişin
yaxşiliq edin pislik yox!