Bir gün Bakı xestexanalarının birinde olanda bir
oğlanın can verdiyinin şahidi oldum.
Oğlandan xahiş etdim ki, "Eşhedü en le ilahe illellah
ve eşhedü enne Mühammeden resulallah" desin.
Lakin oğlan çox ağır veziyyetde olduğundan ve
eziyyet çekdiyinden deye bilmedi. Veziyyeti ise get- gede ağırlaşırdı. Baxdım ki, oğlan demek istemir
başladım yalvarmağa ki, onsuz da ölürsen heç
olmasa "Eşhedü en le ilahe illellah ve eşhedü enne
Mühammeden resulallah" de ki, belke Allah teala
senin bütün günahlarını bağışlayıb seni cennete daxil
etsin. Axir ki, istediyime nail ola bildim. Oğlan çox rahat şekilde "Eşhedü en le
ilahe illellah ve eşhedü enne Mühammeden
resulallah" dedikden
hemen sonra dünyasını deyişdi.
Gözlerimden sevinc göz yaşları
axmağa başladı. Fikirleşdim ki, Ya Rebbim!!! Bir insan ölüm ayağında ve bu qeder acı çekmesine
baxmayaraq nece de, rahat
kelmeyi şehadet getire bildi. Ele bu an içeri, oğlanın
anası daxil oldu. Oğlunun dünyasını deyişdiyini
görüb başladı ağlamağa. Sonra
birden gözü mene sataşdı. Ve soruşdu ki, "Sen neye göre
ağlayırsan?". Dedim ki, "Ay anam bu sevinc göz
yaşlarıdı, çünki sizin oğlunuz cennete getdi".
Soruşdu ki, "sen hardan bilirsen?". Dedim
ki,"ölmemişden qabaq kelmeyi şehadet getirdi".
Ananın mene verdiyi cavab ise inanılmaz oldu:"Axı menim oğlum anadangelme laldı.
Allah bizlerede o cur olum qismet elesin inwallah.
oy tuklerim biz biz oldu tesirlidi
Oxumusdum bunu.yenede tskr.
Inanilmazdi heqiqeten
»Oxu zalına keç