İslam inancına göre, qiyamet gününde bütün
insanlar dirildikden sonra desteler halında “mehşer”
adlı geniş bir mekana getirilecekler. Orada her kes
növbe ile mühakime olunub ya mükafata, ya da
cezaya layiq görülecek. Ereb dilinden tercümesi
toplantı yeri demekdir. Kafirler qorxudan gözleri berelmiş ve sifetleri qaralmış halda, ümidsizlik içinde mehşere sürüklenerler. Onlar yeniden ölüb qebirlere qayıtmağı arulayarlar; amma bu istekleri fayda vermez. Möminler ise mehşere daxil olarken özlerini itirmez, eksine sevinerler, onların üzü güler. Çünki onlar dünyada etdikleri yaxşı emellerin mükafatını almağa teleserler. Mehşer mehkemesinden heç kim kenarda qalmayacaq. Hem möminler, hem de kafirler sorğu-sual qarşısında duracaqlar. Bu prosesin gedişi ve neticesi her insan üçün ferqli olacaq, lakin ümumilikde heç kes edalet sorğu-sualından azad edilmeyecek. Qurani-kerimde buyurulur: “Peyğember gönderilen ümmetleri sorğu-suala çekecek, gönderilen peyğemberleri de sorğu-sual edeceyik” (Eraf, 6). Mehşerde peyğemberlerin savabını Allah-teala özü hesablayacaq. Sonra Allah peyğemberlere tapşıracaq ki, öz canişinlerinin ve sadiq terefdarlarının emelini yoxlayıb, savabını teyin etsinler. Onlar da öz növbesinde, qalan insanları mühakime edecekler. Elbette, bunların hamısı Allah-tealanın bilavasite nezareti altında baş verecek. Mehşerde insanın her bir emeli nezere alınıb hesablanacaq. Heç bir pis, yaxud yaxşı emel kenarda qalmayacaq: “Kim (dünyada) zerre qeder yaxşı iş görmüşdürse, onu (onun xeyrini) görecek (mükafatını alacaq). Kim de zerre qeder pis iş görmüşdürse, onu (onun zererini) görecek (cezasını çekecek)” (Zilzal, 7-8). Qedim dünyanın en hikmetli alimlerinden sayılan Loğmanın oğluna vesiyyetinde deyilirdi: “Oğlum, (dünyada gördüyün her hansı yaxşı, yaxud pis iş) bir xardal denesi ağırlığında olsa da, bir qayanın içinde, yaxud göylerde ve ya yerin tekinde olsa da,
Allah onu (qiyamet günü) ortaya getirer. Heqiqeten,
Allah lütf sahibidir, (her şeyden) xeberdardır”

[1] 2 >>