Sobaya geldiyimde ortalıqda
çörek görünmürdü. Köhne bir
dostum olan çörekçi,
"Bir az gözleyeceksen
müellimim," dedi. "İki-üç
deqiqeye qeder çıxardıram."
Qıraqdakı taburetlerin birinde
oturub gözlemeyerken, içeriye
yaşlı bir adamın girdiyini
gördüm. Köhnelmiş penceyinin
sol yaxası altında bir medal
parıldayır ve gederken yüngülce
topallayırdı. Salam verdikden
sonra, çörekçinin dezgahına
yaxınlaşaraq, "Çöreklerimi alım,"
dedi. "Menim ekizler acmışdır."
Çörekçi, adamın uzatdığı torbanı
alaraq dezgahın altına eyildi ve
bir gün evvele aid olduğu
çöreklerden dörd-beş dene
çıxardı.
Men o vaxt oturması üçün öz
yerimi o adama vermiş, dezgahın
yanına yaxşıca yaxınlaşdım.
Çöreklerden bir neçe denesinin
şekli deyişmiş, qatılaşmış, daş
kimi olmuşdu
Pıçıltı şeklinde çörekçiden
soruşdum. Niye teze çöreyi
gözlemesini söylemirsen? Bir az
sonra çıxacaq onsuzda.
"Köhne çörekleri özü isteyir."
dedi çörekçi. "Çox kasıb
olduğundan, ona yarı qiymetine
verirem."
"Kim bu adam?" deye soruşdum.
"Oğluyla gelini bir yol qezasında
vefat edince, ekiz nevelerini
yanına almışdı. İllerdir onlara
baxır, hem de çox az bir maaşla."
Çörekçinin izah etdikleri
qarşısında içimin yandığını hiss
edir ve kiçik de olsa bir şeyler
etmek isteyirdim.
"Aradakı ferqi men verim,"
dedim. "Heç olmazsa bu gün teze
çörek yesinler. "Çörekçi, teklifimi
qebul etdi ve bir az sonra da,
sobadan yeni çıxan teze çörekleri
adamın torbasına doldurarken
şekli xarab, köhne çörekleri de
dezgahın altına qoydu.
"Çox şanslısan Hacı emi," dedi.
Uşaqlar üçün sene bu gün tort
kimi çörek vereceyem. "
Yaşlı adam, bir övlad sevgisiyle
qucaqladığı torbanı sinesine
basdırarken, "Allah, senden razı
olsun övladım" dedi. "Bu gün
onların ad günü olduğunu
haradan bilirdin?"

_ELYA_ [OFF] (27.12.2013 / 03:49)
Kederlendim