yok olmuştu.
“Şey... adın neydi?”
Vildan, adamın adını entel dantel
bir şey olarak bekliyordu ama o
keskin dudakların arasından
“Turgut!” kelimesi çıkınca şaşırdı.
“Bir manken için uygun bir isme
benzemiyor. Ajansta kendi
isimlerinizi kullandığınızı
bilmiyordum?”
Adam kaşlarını kaldırdı
gülümseyerek. “Ben kullanıyorum.
İstersen, bana o adamın yanında
başka bir isimle de seslenebilirsin.”
“Yok, Turgut iyi! Daha gerçekçi.
Onu inandırmak lazım!”
“O kim? Adı ne?”
“Bir adam... Adı Ataman’mış
sanırım. Zengin biri... Yaşlı olmalı...
Benimle evlenmek istiyor...”
“Sen de istemiyorsun, öyle mi?
Zengin olmasına rağmen?”
“Evet! Benim paraya ihtiyacım yok.
Ailemin durumu zaten fena değil.”
“Anladım. Evlenmemek için ona
oyun mu yapıyorsun?”
“İnşallah! Gelince sen de biraz
samimi olabilirsin. Ama abartılı
ellemek, öpmek falan yok, tamam
mı? Yapacaksam ben yaparım. Sen
işi bana bırak.”
“Peki, ellemek, öpmek yok.” diye
tekrar etti. Çok sevimli
gülümsüyordu.
ISMARLAMA BEBEK · 25 Aprel
2013 ·
Beyen · Tam Ölçüde Bax · Mesaj
kimi Gönder · Paylaş · Şekli
Şikayet Et
8 nefer nefer bunu beyenir.
Bir açıqlama yaz...

<< 1 ... 7 8 [9]