n
Ismarlama Bebek
FmArsal
Bölüm 2
Tülay hemen atıldı. Bu adam için
çok kısa
olduğunu biliyordu ama yine de
bayılmıştı doğrusu ona. Üstelik
nişanlıydı da!
“Benin adım da Tülay!”
Genç adam kendisine uzanan minik
eli hafifçe tuttu.
“Memnun oldum” derken, çok
rahattı. Eğlendiği belliydi. Vildan,
bu paraya bu kadar az mesai
yapacak birisinin, keyifli olmasını
normal karşıladı. Bir ses duyunca
başını çevirdi. Kapı yeniden
açılmıştı ama içeriye giren genç bir
üniversiteliydi. Onu öylesine
süzdükten sonra bakışları yine
adama döndü.
“Bu kıyafet...? Keşke takım
giymeseydin... Podyuma çıkacak
gibi gelmişsin... Pahalı da bir takım
ama bence inandırıcı değil.
Önce şu kravatını çıkar. Ceketi de
tabii. Onları gizleyelim. Aslında
spor kıyafetli olman daha hoş
olurdu.”
Adam ikiletmedi. Yavaşça ceketini
çıkarıp, yanındaki
sandalyenin üzerine bıraktı. Ama
önce iç cebinden cep telefonunu
almış ve masanın üzerine
koymuştu. Bir mankenden
beklediği gibi,
kaslı, yapılı bir adamdı. Gözlerini
uzun kollu beyaz gömleğinin
altından bile gözüken pazulu
kollarından kaçırmaya çalıştı. O
kısımlar dar geliyordu. Tülay ise
hayran hayran adamın geniş
atletik bedenine bakıyordu.
Kravatını da çıkarınca, kalın boynu
ve
göğsünün bir kısmı meydanda
kalmıştı. Vildan aslında tüylü
erkeklerden hoşlanmazdı ama bu
adamın gömleğinin üstünden
gözüken tüyler, iç gıcıklayıcı
duruyordu. İçinden bir ses o
tüylere
dokunmasını söylüyordu. Çıldırmış
olmalıydı. Gözlerini onlardan
da kaçırmaya çalıştı. Bu adamda
gözlerini kaçırmak isteyeceği bir
sürü yer vardı. Cucu gerçekten iyi
bir seçim yapmıştı.
“Şunları da üzerine koyarsak, belli
olmaz...” diye mırıldandı
Vildan. Çantalarını sandalyenin
kıyısına asmışlardı. Onları alıp,
adamın ceketin üzerine koydular.
“Biraz buruşacak ama... sanırım
ütü parasını kazanmış oluyorsun!?”
dedi hafif bir alayla.
Adam gömleğinin kollarını
sıvarken “Evet!” dedi yine
gülümseyerek. “Çok cömertsiniz!
Önemli değil...”

[1] 2 3 4 >>