içini okur gibi bakıyordu.
Genç kız o bakışlardan huzursuz
olup, saatine baktı. Birazdan
gelmeliydi artık. Bir an önce şu iş
bitsin istiyordu. Zengin züppenin
dersini verdikten sonra, her şey
yine yoluna girecekti.
Sandalyesini, yanında duran adama
biraz daha yanaştırdı. Bu
şekilde sevgili gibi
gözükmüyorlardı. “Kolunu...
omzuma atabilir
misin?” diye hafif bir emirle sordu.
“Neredeyse gelir. Sevgili gibi
gözükmeliyiz.”
Genç adam da sandalyesini biraz
düzeltip yavaşça kolunu
kaldırdı. Kalın kolu kızın narin
omuzlarını sardığında, sıcaklığı da
tenini dağladı. Vildan elini geri attı.
Adamın kolu altında kalan
saçlarını kurtarıp kalın kolunun
üzerine bıraktı. Biraz yan dönüp,
hafifçe göğsüne doğru sokuldu. Mis
gibi erkeksi kokusu genzini
doldurdu. Ter kokmuyordu. Yeni
banyodan çıkmış gibiydi. Eski
erkek arkadaşı Semih’in tüm şık
görüntüsüne rağmen çoğu zaman
hoşuna gitmeyen bir kokusu
olduğunu hatırladı.
Tülay da imrenerek bu manzaraya
bakıyordu. Vildan
arkadaşına göz kırptı. “Nasıl
gözüküyoruz? İnandırıcı mı?”
Kız hevesle başını salladı. Onun
yerinde olmak isterdi.
“Gerçek sevgili gibisiniz.”
Vildan, gözünün ucuyla adamın
yüzüne baktı. Bu yakınlıktan
ne anladığını merak etti. İri elinin
parmakları, yumuşakça omzunun
yuvarlak köşesini yakalamış, kendi
ince bedenini onunkine hafifçe
bastırmıştı. Sevgililerine böyle
sarılmaya alışık olduğu belliydi.
Neredeyse şimdi kalçalarına kadar
bedenleri birbirine değiyordu.
Adamın bedeni arasına sıkışan
koluna ait elini nereye koyacağını
bilemeyince, Turgut o küçük eli
yakaladı ve bir an için sıktı. Sonra
kendi kalın bacağının üzerine
koydu. Gülümseyerek tutmaya
devam etti. Parmak uçları adamın
sert bacağına değiyordu şimdi.
Bu korkunçtu. Şehir cereyanına
kapılmış bir titreme hissi
duyuyordu.
Hiç tanımadığı bir erkeğin
kollarının altında o kadar rahattı
ki, kendisine kızdı. Ama bunun bir
rol olduğunu düşündü. Alt tarafı
rol yapıyordu. Bu yakınlaşmanın
fazla bir anlamı

<< 1 2 [3] 4 >>