Sonrakı
Fatih Murat Arsal Fan
Bölüm 5
Vildan huzursuzca yutkundu. Aklına
gelen şey yüzünden
midesi burulmuştu. Dişlerini sıktı
çocukça. Gözleri kısıldı
şüpheyle. “Bu... bu adam... neye
benziyor?” diye tereddütle sordu.
“Daha evvel sana söylemiştim ama
beni dinlemediğin belli
oluyor... Gerçekten de çok
yakışıklı... Gördüğüm en yakışıklı
adam
diyebilirim... Esmer, çok uzun
ve...”
Vildan elini kaldırıp babasını
susturdu. Küçük elleri
belirsizce titriyordu. Güzel
dudaklarını ısırarak tamamladı.
“...Atletik, iri yarı...?”
“Evet...!”
“Dalgalı siyah saçlarını dağınıkça
geriye tarıyor...?”
“Evet..!”
“...Gri renkli gülen gözleri var.
Konuşurken sürekli
gülümsüyor. Yanık tenli ve çok
pahalı altın bir Rolex takıyor.”
“Doğru! Sen nereden biliyorsun?
Tanımadığını sanıyordum?”
“Tanımıyordum zaten...” diye
fısıldadı öfkeyle kız. Gözleri
yanıyordu. İnanmak istemiyordu
ama... Olabilir miydi? Telefonu
çalınca dalgın bir halde arayan
kişiye baktı. Cumhur arıyordu.
“Efendim Cucu?” dedi biraz
öfkeyle.
“Vildan...? Bugün ne oldu?”
“Nasıl ne oldu?” derken çok
kızgındı. “Sen ne olduğunu
bilmiyor musun ki sanki?”
“Ya... ben de onu soruyorum!
Yolladığım salak kafeteryayı
bulamamış. İki saat aradıktan sonra
bulmuş ama siz çoktan
çıkmışsınız. Bir sorun oldu mu?
İnşallah olmamıştır. Adamla
görüşmen nasıl gitti? Onu ikna
edebildin mi?”
“Sayende ben de aptal durumuna
düştüm. Aferin sana Cucu...
Bir çuval incir berbat oldu...”
“Kızma bana! Ben elimden geleni
yaptım. Adam aptalca ne
yapabilirim? O kadar kısa zamanda
bulabildiğim en iyi adamdı.
Aptal bir kas yığını işte!”
“İyi, tamam...” diye kestirip attı
Vildan. “Sorun yok. Hadi
sonra görüşürüz...”
Telefonu kapatıp şaşkın şaşkın
kendisine bakan anne ve
babasına döndü. “Benim karnım
doydu. Size afiyet olsun...” dedi.
Kızgınlığı gözle gözüküyordu.
Ayağa kalkıp hızlı adımlarla
bahçeye çıktı. Siyah saçları
arkasından savruluyordu. Gözünün
önünde yakışıklı bir hayal,

[1] 2 3 ... 5 >>