Sonrakı
Fatih Murat Arsal Fan
Bölüm 6
Vildan bu gülümsemenin sinir
bozucu etkisini
üzerinde hissetti.
“Geç mi kaldım?” dedi arabadan
çıkarken. Üzerinde hâlâ
öğleden sonraki kıyafetleri vardı.
Kravatını takmıştı. Önünde
öylece dimdik durunca Vildan onun
ne kadar uzun ve heybetli
olduğunu yine fark etti. Kendisini
çok narin hissetti. Geriye doğru
bir adım attı. Boyu çenesine zor
yetişiyordu. Başını kaldırıp soğuk
bir bakışla cevapladı.
“Erken bile geldin! Merkezden
buraya on dakikada
gelinmez...?”
“Merkezde değildim zaten.
Toplantı buraya çok yakındaydı.”
“Evimizi nereden biliyorsun?”
“Bir kere babanı getirmiştim. Sen
arkadaşlarınla dışarıdaydın.
Dışarıda olmasaydın, geçen hafta
tanışmış olacaktık”m
“Benim için büyük kayıp değil...”
dedi Vildan. Soğuk sesi
üzerine adam keyifle güldü.
“Gel hadi... Vakit kaybetmeyelim.”
Kızla birlikte gelip
nazikçe kapısını açtı ve binmesine
yardım etti. Sonra kendi tarafına
geçip şoför koltuğuna oturdu.
Hareket etmeden önce bir an kıza
baktı. “Emniyet kemerini tak.
Burasının şoförleri biraz deli
sürüyorlar...” dedi.
Vildan merakla baktı “Sen burada
yaşamıyor musun?”
Genç adam yine güldü. “Hakkımda
hiçbir şey bilmiyorsun,
değil mi?” diye keyifle sordu.
“Merak da etmiyorum zaten!”
Sesini elinden geldiğince
soğuk yapmıştı. Emniyet kemerini
takarken, gözünün ucuyla ona
baktı. Sorusuna cevap alamamıştı.
Acaba burada geçici mi
bulunuyordu? Antalya’lı olduğuna
göre orada mı yaşıyordu?
Arabayı hareket ettiren genç
adamın yüzündeki gülümseme,
sert yüz hatlarını yumuşatıyordu.
Direksiyonu tutan ellerin,
kendisine bugün dokunduğunu,
üstelik de kendi isteğiyle
dokunduğunu hatırladıkça,
çıldıracak gibi oluyordu. En kızdığı
şey
ise, bundan hoşlanmış olmasıydı.
Omzunun köşesinde iri avucunu
hâlâ hissediyordu. Üstelik bir türlü
eli telefonuna gitmemiş, adamın
numarasını telefonundan
silememişti.
“Bugün beni niye öptün?” diye
sordu donuk bir sesle.
Turgut kaşlarını kaldırdı. Bir

[1] 2 3 4 >>