“Olmaz... Seninle evlenemem.
Kendine başka damızlık
bul...” dedi sertçe.
“Başkasını istemiyorum. Çocuk
yapacaksam, annesinin senin
gibi asil ve güzel bir kadın olmasını
istiyorum... Ben seni
istiyorum!” Adamın sesi hâlâ
kararlıydı ve gülümsemesi bu
kararlılığını pekiştiriyordu sanki...
“Sana hayır dedim!” diye bağırdı
Vildan. “Seninle
evlenmem! Çocuğunu da
doğurmam! Hem hamile kalmamı
hem de
okumamı nasıl bekliyorsun? Okulu
bitirince yapmak istediğim
şeyler var. Evlenince bunları
yapmamı nasıl bekliyorsun? Senin
karın ve çocuğunun annesi olunca...
hayatımın biteceğini
göremiyor musun?”
Turgut’un sesi biraz sertleşti.
“Hayatın bitmeyecek... Çok
zengin ve istediği her şey yapılan
bir kadın olacaksın. İstediğin her
şeyi yapmakta özgür olacaksın.
Çalışmaya ihtiyacın olmayacak.
Dünyanın her yerini gezebilirsin.
Çocuk olduktan sonra nerede
kalacağına karar verirsin. İster
benimle, ister ailenle! Ailenle
kalırsan, ben sık sık gelip onu
görürüm. Çocuğa bakıcı da tutarız.
Seni engellemeyiz. Sadece yarım
saat yapacağın kadınlık, sana
kimsenin hayal edemeyeceği
şeyler kazandıracak!”
Uzandı ve başka yöne bakan öfkeli
kızın sivri çenesini tuttu,
kendi yüzüne çevirdi. Bakışları
öylesine kararlıydı ki Vildan
ürperdi.
“Yarın İstanbul’a dönüyorum. Bir
hafta sonra yeniden buraya
geleceğim. Sana bir hafta süre...
İyice düşün... Hamile kalman
okulunu engellemeyecektir.
Gerekirse bir süre okulunu
dondururuz.
Ama bir hafta sonra bu kadar
yumuşak olmayacağıma
inanabilirsin... Seni elde etmek için
ne gerekirse yaparım. Her
şeyi... Hayatının her noktasına
girerim. Okuldan atılmanı bile
sağlayabilirim. Sevdiğin her şeye
zarar veririm. Elimdeki her silahı
kullanırım. Buna babanın bana olan
iki milyon dolarlık senet borcu
da dahil... Onu ve şirketini
rahatlıkla batırabilirim. İnan bana...
yapabilirim. Bu varlık içindeki
hayatın son bulur. Okuyabilmek
için bir lokantada çalışmak ister
misin? Otobüse bindin mi hiç?
Çok
Gewengdi
kankret menasiz ve maragsiz...heyf oxumaga serf etdiyim vaxta
Ardi yoxdu
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
