Yine de bir şeyi merak
ediyorum.” Onun yüzünü
süzdü. Genç adamın yüzünden ne
düşündüğü anlaşılmıyordu.
Donuk ama meraklı bir sesle
devam etti. “Babam... seninle
evlenmesem bile... senetleri
kullanmayacağını... şirkete ortak
olacağını söyledi. Beni niye
senetlerle tehdit ettin o halde?
Madem
yapmayacaktın... niye beni
üzdün?”
“Demek babanla konuştun?
Konuşmayacağını ummuştum.
Gerçekten de senetleri kullanma
gibi bir niyetim yoktu. Ama
evlenmeyi düşünmende etken
oldu, değil mi?” sesi tatlıydı.
“Evet oldu ama senin sandığın gibi
değil...” Derin bir nefes
aldı. “Babama kendince yardım
ettiğini biliyorum. O da bunu kabul
ediyor ve takdir ediyor. Dedim ya!
Seni seviyor. Niye sevdiğini
bilmiyorum... Çünkü bana çok itici
geliyorsun! Yine de kararımda
etkili olan da bu oldu. Seni sevmesi
ve senin de ona destek olman...
Evlenmesek bile ona ortak olup
yardımcı olmaya çalışman. Kabul
ediyorum ki... davranışın çok hoş.”
Adam ifadesiz bir sesle onayladı.
“Sadece iş... Fazla bir
anlamı yok!”
Vildan başını salladı. “Senin için iş
olabilir. Onun için ve
benim için kimsenin yapmayacağı
bir yardım. Fakat evlendiğimize
göre bu yardımdan vazgeçme
ihtimalin çok yüksek. Ona ortak
olman yani... Babamın desteğe
ihtiyacı var. Oğlu olmadığı için
işlerini bırakabileceği bir erkek de
yok. Ama sen bu açığı
kapatabilirsin. Belki de bu yüzden
seni bu kadar seviyor. Kocam
olarak seni evladı gibi
hissedecektir.”
“Yani?”
“Ona yine de ortak olmanı
istiyorum. Son şartım bu... Bu onu
mutlu hissettirecektir. Senin bu
tersaneye ihtiyacın yok, biliyorum
ama... o yine de mutlu olacaktır.
Sence ben o kadar eder miyim?
Benimle evlenmek için bu hesabı
ödeyebilir misin? ”
Turgut keyifle gülümsedi. Gözleri
de parlamıştı yeniden.
Elini uzattı dostça. “Anlaştık ama...”
Vildan bir iri zarif ele baktı, bir de
adamın gülen yüzüne.
“Ama?” diye sordu.
“Onunla ortak olmam ancak senin
hamile kalmana bağlı.
Hamile kaldığın hafta, ortaklık
kararımı ve

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>