başladığımı...
söyleyecek
değilim. Çünkü yok böyle bir şey!
Senin evlilik teklifini kabul
ettiğimi söyleyeceğim. Gerçekleri
olduğu gibi açıklayacağım. O da
zaten çoğunu biliyor. Yine de o
benim babam. Onu seviyorum.
Onun yanında sana iyi davranmaya
çalışacağım. Bu durumda...
yine de babama... böyle bir
ortaklığı hâlâ düşündüğünü
söyleyebilir
miyim? Hamile kalmamı
beklemeden...?”
Turgut gözünü bir an yoldan ayırdı.
Kızın nefreti ve
kızgınlığı her halinden belliydi.
“Evet, söyleyebilirsin...” dedi
yavaşça. Sesi çok doğaldı. Evliliğe
zorlandığı için Vildan’ın kızgın
olmakta haklı olduğunu biliyordu.
Bir daha da yolda konuşmadılar.
Otele kadar sessizce
yolculuk ettiler. Beş yıldızlı otel
denize sıfırdı. Vildan bu oteli
biliyordu ama daha evvel
kalmamıştı. Kuşadası’na her sene
gelirdi.
Arabayla çok yakın olması önemli
bir avantajdı. Canı acil deniz
çektiğinde, Çeşme ve Kuşadası,
tercih ettiği iki önemli merkezdi.
Otelden içeriye girdiklerinde,
hemen birkaç kişi onları
karşıladı. Adamların Turgut’u
bekledikleri belliydi. Bir tanesi
hemen öne çıktı. Elli yaşlarında,
uzun, zeki bakışlı bir adamdı.
“Hoş geldiniz, Ataman Bey.
Şoförünüz kendinizin geleceğini
söylediğinde şaşırdık. Burayı
bulamazsınız zannetmiştim.”
“Daha evvel gelmiştim.” dedi
Turgut gülümseyerek. Adamın
uzattığı elini sıkıyordu. Diğerlerinin
de ellerini sıktıktan sonra, onu
Vildan’a tanıttı. “Vildan, bu bey
bizim İzmir organizasyonumuzun
müdürü, Sinan Kara. Tüm işlerin
başı ve pazarlama dehasıdır. Çok
da iyi mangal yapar. Eşiniz nasıl
Sinan Bey?”
Adam nazikçe başını eğdi. “İyidir
efendim. O da burada,
görürsünüz.”
“İyi. Bu da sözlüm Vildan!” O
kadar rahat bir tavırla
tanıştırmıştı ki kıza uzanan adamın
eli bir an havada durakladı.
“Sözlünüz mü?” Gözleri kızın
güzel yüzünde gezinirken,
şaşkınlığını gizlemek için zoraki
gülümsedi. “Bu ne güzel bir
sürpriz? Hoş geldiniz Vildan
Hanım. Gerçekten çok güzel bir
tercih
yapmışsınız efendim.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>