yukarı
çekince gülümsedi. Evet, işte
olmuştu. İç çamaşırı olmayınca,
elbisenin kumaşı göğüslerini
yumuşacık sarıvermişti. Onların da
dik ve yeterince göz alıcı
olmasına sevindi. Açık yakasından
kıyıları kışkırtıcı bir biçimde
gözüküyordu.
Hemen makyajını yaptı. Saçlarını
ensesinde topladı. İncecik
beyaz boynu meydana çıkmıştı.
Şimdi yaşından da biraz büyük
duruyordu. Hazırdı. Gerçi güzel
olmak kendisi için o kadar önemli
değildi... Adama güzel gözükme
gibi bir çabası yoktu. Bilakis
güzel olmamalıydı. Onun kendisine
dokunmaması için, öpmemesi
için kendisini çekici bulmasını
engellemeliydi! Ama... o kadın da
fazla güzeldi. Kendi güzelliğinin
ondan geri kalmadığını adama
göstermek istediğini itiraf etti.
Onunla adam için yarışmak gibi bir
niyeti olmamasına rağmen kadınsı
tarafı da güzel olması için onu
zorluyordu.
Bahçeye çıktığında kol çantasını
yanına almamıştı. Elinde
küçük el çantası vardı sadece.
Kırmızı gece elbisesinin incecik
askılarından narin omuz kemikleri
kadınsı bir şekilde ortaya
çıkmıştı. Derin bel oluğundan
sırtının pürüzsüz kavisi iç
gıcıklayıcı
bir biçimde gözüküyordu. Allahtan
sabah kot pantolonunun altına
güzel topuklu bir ayakkabı
giymişti. Bugün adamın geleceğini
bildiği için ona uzun görünmek
istemişti. Kırmızı elbise ile
sırıtmıyordu.
Turgut onu görünce ayağa kalktı.
Sekiz kişilik bir masanın
başında oturuyordu. Kızın
gelmesini beklerken, gözleri
parlamıştı.
Onun çapkın bakışlarını görünce
biraz mutlu oldu. Demek
kendisini beğenmişti. Yanına
yanaşıp küçük elini adamın
uzanmış
iri avucuna bıraktı. Adam yavaşça
eğildi. Yanağına herkesin gözü
önünde bir öpücük kondururken
usulca fısıldadı. “Harika
olmuşsun!”
Vildan neden mutluluktan içinin pır
pır ettiğini anlayamadı.
Yine de adama gülümsemekten
kendisini alamadı. Başını kendisini
süzen insanlara çevirdi. Herkes
merakla ona bakıyordu. Bu giysiyi
verdiği için Turgut’a müteşekkir
kaldı. Böyle süzüleceğini
bilemezdi. Sadece bu masa

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>