sebebini
bilmiyorum. Maddi durumları da
çok iyi... Antalya’da oteli var.”
“Başka kadın...”
Adam omuz silkti. “Sanmam. Salih
onu seviyor. İşin kötü
yanı Aydan da onu seviyor. Ama
sanırım birbirlerine
söyleyemiyorlar.”
“Ne kötü. Sevip de söyleyememek
acı olmalı...”
Turgut cevap vermedi. Arabayı
park yerinden çıkarıp,
Kuşadası’na çevirdi. Otel ile
aralarında on dakika mesafe vardı.
Vildan sıyrılan eteğini biraz
çekiştirip bacaklarını örtmeye
çalıştı.
Az önce onu kırdığı için mutlu
olmalıydı. Oysa gözlerindeki ışık
azalınca, nedense huzursuz
olmuştu. Adamın sürekli
gülümsemesine alışmıştı. Ayrıca
elinde olmadan, sürekli ona
gözünün ucuyla bakmaktan da
vazgeçmeliydi. Alt tarafı yakışıklı
bir adamdı. Onun kadar yakışıklısı
ve boylu poslusu her gün
gözükmese de... kişiliği konusunda
ondan hiç hoşlanmıyordu.
Arabayı şehrin içine sokan Turgut,
deniz kıyısında bir
otoparka girdi. Parasını görevliye
verirken, Vildan da çıkışta onu
bekliyordu. Gözü adamın
yüzündeydi. Şimdi
gülümsemiyordu.
Uzun boyuyla, görevliyle
konuşurken, trilyoner bir iş adamı
gibi
değil de normal bir insan gibi
doğaldı. Kendisine doğru
yöneldiğinde de gülümsemiyordu
ama kızın kendisine baktığını
fark edince hemen tebessüm etti.
Gözleri yine ışıl ışıldı. Onun
keyfinin bozulmadığına içinden
sevindi Vildan. Bu adamı üzmek
zor olsa gerekti. Sürekli hayattan
zevk alan bir hali vardı.
“Evet, önce dükkânlar kapanmadan
alışveriş yapalım” dedi
adam keyifle. “Seni giydirmemiz
gerekiyor. İki gün hep bu seksi
kıyafeti giyemezsin. Ayrıca
söyleyeyim, göğüslerin hayal
gücüne
gerek bırakmıyor. Onlarla ilgilenen
tek kişi olmak isterim.”
Vildan istemsizce kollarını
göğsünde kavuşturdu. “Çok mu
belli?”
Turgut başını salladı. “Evet! Neyse
ki deniz kıyısındayız.
Çok daha açık giyinenler var.”
Kaldırıma çıkıp yan yana yürümeye
başladılar. Bir süre yürüdükten
sonra Turgut ona yan gözle baktı.
“Böyle yürümek zor olmuyor
mu?” diye şakacı bir edayla

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>