Sonrakı
Fatih Murat Arsal Fan
Turgut onu bir başka mağazaya
soktu. Yine kabinde kızın
üzerindekileri inceledi. Ona iki
adet gece elbisesi aldı. Birisi siyah,
diğeri gece mavisi renginde, her
yerde giyilebilecek türden, pahalı
ve çok kaliteliydi.
“İç çamaşırı da almalıyım.” dedi
Vildan utanarak. “İki gün
aynı şeyleri giyemem, değil mi?”
Bir saat sonra elleri kolları
çantalarla dolmuştu. İki günlük
ihtiyaçtan fazlasını almışlardı.
Yeniden park yerine gidip, onları
arabanın bagajına bıraktılar. Bagaj
kapağını kapatırken Vildan
haince gülümsedi. “Daha şimdiden
sana pahalıya patladım, değil
mi?” diye sordu.
Adam omuz silkti. Gülümsemesi
iyiye işaretti. “Ben sana
evlenme teklif ettiğimde, kabul
etmen karşılığı, çok daha fazla şey
verebilirdim. Aslında bana ucuza
geldin...”
“Şaka yapıyorsun, değil mi?” O
cevap vermeyince bu sefer o
omuz silkti. “Nasılsa evlenince,
intikamımı senden alırım. Masraflı
bir kız olduğumu söylemeliyim.”
Yeniden park yerinden çıktılar.
Yürümeye başladıklarında,
bu sefer Vildan adama yaklaştı.
Kalabalık yüzünden zaten
birbirlerine yanaşmak zorunda
kalıyorlardı. Usulca koluna girdi.
Çok hafifçe tutuyordu. Zorlama
olduğu belliydi. Onun elini
tutmasındansa böylesi daha iyiydi.
O elinden tuttuğu sürece ona
olan kızgınlığını sürdürmesi zor
oluyordu. Şu anda ona sempati
besleyebileceği her hangi bir şeye
karşıydı. Elinin altında çıplak
tenini ve sert kaslarını hissetti.
Etraflarını seyrederek yürürken,
farkında olmadan ona daha da
sokuldu. Semih’in koluna girdiği
zaman hissetmediği bir şeyi
yeniden hissetti.
Güven...
Onun cüssesinin haricinde, adamın
gerçekten kendisine ilgi
gösterdiğini biliyordu ve belki de
güven duygusu buradan
geliyordu. Birisi tarafından
kollanmak güzel bir duyguydu.
Acaba
hâlâ kendisine aşık mıydı? Gerçi üç
sene önceki duygularının aşk
olduğunu itiraf etmemişti ama... bu
iki haftaki davranışları aşk
değilse... neydi peki?
Genç adam, gezerlerken ona
istediği her şeyi

[1] 2 3 ... 7 >>