erkekler
onlardan ayrıldı. Kızlar da plaja
beraber gitmek için lobide
buluşmaya karar vererek odalarına
çıktılar. Plaja indiklerinde ise, rahat
yer buldular. Çünkü Turgut’un
personelinin çoğunluğu geziye
katılıyordu. Güzelce bir şemsiyenin
altına yerleşip şezlonglarına
uzandılar. İkisinin de fazla
güneşlenmeye niyeti yoktu.
Gölgede kalmayı tercih
edeceklerdi.
Vildan kadının fiziğine bayılmıştı.
“Bir çocuğun varmış! Ama harika
bir vücudun var. Doğum
yaptığın hiç belli değil...” dedi
dürüstçe. Aydan gülümsedi.
“Teşekkürler... Kızım doğduğunda
çok gençtim. Bir de biraz
hareketli bir hayatım var. İnsan
kilo tutamıyor.”
“Çok şanslısın. Ben doğum
yapsam... ne olur bilmiyorum.”
“Meraklanma. Sen de çok incesin.
Kolay kilo almazsın.
Doğum kilolarımı iki üç ayda
verdim. Ama... anne olmak kadar
güzel bir şey yok. İnşallah sen de
bu güzel duyguyu tadarsın. Çok
harika bir duygu...”
Vildan sesini çıkarmayınca, Aydan
biraz huzursuz oldu.
“Affedersin... İnşallah yanlış bir şey
söylemedim. Belki de
çocuk istemiyorsundur?” dedi
üzgünce. “Daha çok gençsin.
İstememen normal.”
Vildan da kadını tedirgin ettiği için
üzüldü. Hemen başını
salladı. “Yok... sandığın gibi değil.
Biz... bu konuyu Turgut’la
konuştuk. Aksine... sanırım hemen
çocuk yapacağız...”
“Öyle mi? Neden?” Meraklanmıştı.
Vildan ona abisinin
evlenmek ve çocuk sahibi olmak
için kendisini zorladığını
anlatabilir miydi? Ama hayır...
Bunu yapamazdı. Bu tatlı kadına
gerçekleri hem anlatmak istiyor,
hem de istemiyordu. Onu üzmek
istemezdi. Kimbilir abisini gözünde
nasıl büyütmüştü.
“Yoksa..?” diye devam etti Aydan.
“... yoksa hamile misin?”
Kız kızardı. “Hayır... Elbette hayır!
Hamile falan değilim.”
Aydan güzel kaşlarını havaya
kaldırdı. Şaşırdığı belliydi.
“Peki niye hemen çocuk
istiyorsunuz? Biraz gezip
eğlenseniz,
birbirinize biraz doysanız ya!
Çocuk olunca birbirinize vakit
ayırmanız zor olacaktır...”
“Turgut babası için çok istiyor.
Babanızın rahatsız

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>