zarar
vereceğimden korkmuyor
musun?”
“Mantıklı olursak... zarar vermen
için bir sebep yok. Onlar
sana ne yaptı ki?”
“Önemli olan bu değil. Onların kızı
olman yeterli... Sen
benim oluncaya kadar onlara rahat
vermem. Seni elde edinceye
kadar her yolu deneyeceğimi
söylemiştim.”
“Onlara zarar veremezsin...” dedi
zorlukla. “Babamı
seviyorsun...”
Adam omuz silkti. “Belki... Ama
seni de öyle...” Sustu...
Genç kızın gözlerindeki kızgınlığı
görünce hafifçe gülümsedi.
“Öfkelenme hemen... Gel şöyle
geçelim...” dedi. Zaten pistin
kıyısındaydılar. Onu belinden tutup
yavaşça pistin dışına çıkardı.
Bahçe içinde karanlık bir bölgeye
yöneltti. Vakit geç olmaya
başladığı için çoğu kişi bu
bölgelerden çekilmişti. Etraf sakin
ve
sessizdi. Sadece gece böceklerinin
ve hâlâ devam eden dans
müziğinin hafif sesi duyuluyordu.
Büyük bir ağacın karanlığında
kalıp birbirlerini süzdüler bir an.
“Sen beni sevmiyorsun...” dedi
genç kız öfkeyle. “Sen
saplantılı adamın tekisin... Senin
tedavi görmen gerekir. Beni
sevseydin rahat bırakırdın...
Hayatımdan çıkıp giderdin!”
Genç adam karşısında dimdik
durmuş, karanlıkta bile
gözlerinin içine bakıyordu. Ne
yazık ki Vildan onun gözlerindeki
ifadeyi tam göremiyordu.
“Belki de saplantılıyım...” dedi
Turgut alaycı bir sesle.
“Senin kadar güzel bir kıza
saplantılı olmak çok da zor değil.
Bu
durumda belki de bir şansın
vardır?”
“Ne... ne şansı?” dedi zorlukla ve
merakla.
“Sana olan hislerim sadece basit bir
arzuysa bunu kolayca
anlayabiliriz. Bu gece... benimle
olursan... belki sana olan
hislerimin sadece cinsel olduğunu
fark edebilirim... Sabaha kadar
bunu öğrenmiş oluruz ve sonra
herkes kendi yoluna gider...”
Sözleri havada asılı kaldı. Sesi
şakacıydı ama Vildan bunu
algılamadı.
ISMARLAMA BEBEK · 6 May 2013
·
Beyen · Tam Ölçüde Bax · Send as
Message · Paylaş · Şekli Şikayet Et
8 nefer nefer bunu beyenir.
Bir açıqlama yaz...
Rey Bildir
Ya da

<< 1 ... 4 5 [6]