Nefesi
hızlanmıştı. Siyah saçları sımsıkı
tutan küçük elleri, artık o kara
kafayı itmiyordu.
“Yeter...” diye yalvardı. “Yapma
artık... sen... sen bir
canavarsın!” gözlerini yumdu.
Başını hazla yana çevirdi. Bir süre
sonra arzulu dudaklar beyaz
bacaklarının kıyısından dizlerine
kaydı. Artık çırpınmıyordu.
Bilinçsizce iç çamaşırının tamamen
bacaklarından sıyrılıp yere
atılmasına izin verdi. Turgut
doğruldu
ama Vildan utancından gözlerini
açamıyordu. Teslim olmuş bir
halde, gözleri kapalı, öylece
yatıyordu. Adamın arzulu gözlerle
çıplak bedenini seyretmesi
karşısında yapacağı bir şey yoktu.
Neden sonra onun üzerine
uzandığını ve dudaklarını ince
boynunda gezdirmeye başladığını
fark etti. Çıplak göğüslerinde
onun sert bedenini hissetti. Beyaz
gömleği artık üzerinde yoktu.
Kolları iki yanda, şok içinde
yatıyordu. Onun hızlanmış nefesleri
boynunda, göğüslerinin çevresinde
ve heyecanlı uçlarında gezinip
durdu. Yeniden göbeğinde ve daha
aşağılarda gezindiğinde ise,
artık hiç mücadele etmiyordu.
Kıpırdamazsa onun pişman olup
kendisini bırakacağını umdu. Ama
kıpırdamadan yatmak da artık
daha zor olmaya başlamıştı.
Genç adamın doğrulup pantolonun
kemerini çözdüğünü
duyunca gözlerini açtı. Başını
çevirdi. Siyah pantolonun ve iç
çamaşırının sıyrılmasını izledi. İlk
kez bir erkeği çırılçıplak
görüyordu. O anda çok
korkuyordu. Ama bakmaktan da
kendisini
alamıyordu. Bu bencil zorbanın...
çok güzel... bir vücudu vardı!
Üzerindekileri kolayca çıkarıp atan
adam yeniden üzerine
uzandığında, artık kafası karışıktı.
Genç adam kızın üzerine canını
acıtmadan uzanmıştı. Ağırlığını
vermemek için dirseklerinden güç
alıyordu.
“Ne olursun... Yapma...
Korkuyorum...” dedi çocukça.
Gözleri onun yanan gözlerindeydi.
Üzerindeki bedenin kendi
bedeninde yarattığı etki tarif
edilemezdi. Çıplak bedeninde onun
çıplak tenini hissetmek çok
heyecan vericiydi.
“Neden...?” dedi adam yavaşça.
Gözleri arzuyla yanıyordu.
“Sen de

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10 >>