istiyorsun...”
“Hayır... Yapma..! Senden nefret
edeceğim...”
“Zaten ediyorsun...” Sert ama
ateşli dudakları boynunun
kıvrımlarında geziniyordu.
“Yalvarırım...! Bırak...! Lütfen...!
Boynunu öpen dudaklar ağzına
kapanınca itirazlarına devam
edemedi. Karşı koymalıydı ama...
istemiyordu. Gözlerini
istemsizce yumdu. Kabaran
göğüslerini hafifçe adamın
bedenine
yasladı. Kalçalarının kıvrandığını ve
bacaklarının arasına yerleşen
bedeni artık iteleyemediğini fark
etti. Turgut onun ince kollarını
tuttu ve kendi kalın beline
dolamasını sağladı. Farkında
olmadan
adama sarıldı Vildan. Bir eli aşağıya
kaydı. Erkeksi kalçalarına
indi. Kasıklarındaki baskının
artması için hafifçe bastırdı. Onun
çıplaklığını korkuyla karışık bir haz
içinde, rahatça hissediyordu.
İlk kez hissettiği bu erkeksi baskı,
bütün sinir uçlarını ayağa
kaldırmıştı.
Bir an biraz kendine gelir gibi oldu
ve adamın kalçasını
kavrayan elini geri çekti. Ona
engel olmalıydı yoksa adam
birazdan
kendisine sahip olacaktı. Bir an
önce durdurmalıydı. İçinde
yanmaya başlayan ateş de onu
korkutuyordu. Kasıklarından bütün
bedenine yayılan zevk dalgası
yüzünden, daha fazlasına hazırdı.
Ama ona engel olmalıydı. Böyle
olmamalıydı... Onu itelemek için
ellerini geniş göğsüne götürdü.
Buna bir son vermesi gerekiyordu.
Eğer engel olmazsa... kendisi de
adam kadar suçlu olacaktı!
Kalçalarını adama doğru
bastırmaktan vazgeçmeliydi...
Onun artık hazır olduğunu hissetti.
Genç adam biraz
doğrulmuş ve narin bedeni üzerine
nazikçe ağırlığını vermeye
başlamıştı bile. Onu içinde
hissetmeye başlayan Vildan
bacaklarını
kıvırıp bilinçsizce inledi.
“Turgut...” dedi cansız bir itirazla.
Kendi itirazını kendisi bile
zor duymuştu. Belki de sadece
itiraz ettiğini düşünmüştü. Küçük
bir inlemeyle daha gözlerini
yumdu. Kendisini hafifçe kastı. Geç
kalmıştı...! Onun yavaşça bedeniyle
birleşmesine engel olamamıştı.
O kadar nazikti ki, sanki ilk kez
olduğunu biliyordu. Canı
zannettiği

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10 >>