beğeniyle
Vildan’ın ince bedenini süzdü.
Gülümseyen dudakları, alaycı bir
şekilde kıvrıktı. Ama yavaşça
başını salladı. Kızı onaylıyordu.
“Evet, sözümü tutacağım... Böyle
güzel ve çekici bir vücudun
olduğunu bilseydim asla bu sözü
vermezdim ama madem verdim...
bunu tutacağım. Ayda bir
deneyeceğiz. Tabii sen daha sık
istemediğin sürece...”
“İstemeyeceğim...” dedi kız
sinirle..
“Evet... İstemektense ölürsün...
Biliyorum. Kızma!”
Vildan kızardı. “İyi...” dedi sertçe.
“Şimdi yatağımdan kalkıp
odamı terk eder misin? Uyumak
istiyorum.”
Genç adam ayağa kalktı. Gidip
dolapları karıştırdı. Az sonsa
elinde temiz bir çarşafla gelip kızın
yanına bıraktı. “Üşümeni
istemem... Örtün!” diye mırıldandı.
“Şimdi güzelce uyu... Bu sabah
seni rahatsız etmeyeceğim. Sabaha
işim var. Zaten geç oldu. İyice
uyuyup dinlen. Öğlen görüşürüz...”
Ona cevap vermeyen Vildan, sırtını
adama dönüp dizlerini
anne karnında gibi göğsüne çekti.
Artık yalnız kalmak istiyordu.
O gidince Vildan bir süre uyumaya
çalıştı. Yan odadan hiç
ses duyamıyordu. Çok yorgundu.
Hem ruhen hem de bedenen
yorgundu. Bu adamla ne yapacaktı
böyle? Ona nasıl katlanacaktı?
Onunla nasıl evli kalacağını hiç
bilmiyordu. Tam onu beğenmeye
başladığı sırada bu geceki olay
yüzünden ona olan güveni
sarsılmıştı. İlgisi yeniden nefrete
dönüşmüştü. Neden sonra ıslak
gözleri kapandı. Uykuya daldı.
Uyandığında çoktan gün
aydınlanmıştı. Saatine baktı.
Neredeyse öğlen olmak üzereydi.
Hayretle etrafına bakındı. Nerede
olduğunu bir an için unutmuştu.
Doğrulup ayaklarını yataktan
aşağıya sarkıttı. Yüzünde dökülen
saçlarını geriye itti. Hemen
aklına gece olanlar geldi. Başını
çevirip yatağa baktı. Bu yatakta ilk
kez sevişmişti. Zorla bile olsa ilk
deneyimi için hiç de kötü değildi.
Aksine, çok güzeldi. Yine de
adama bu yaptığından dolayı
kızıyordu. İçindeki ehlileştirilmeyi
kabul etmeyen bir parçası,
ondan nefret ettiğini kendisine
söyleyip duruyordu. Bu çekici
zorbaya karşı

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>