Adam ne koluna
girmişti, ne de elinden tutuyordu.
Vildan da sımsıkı tuttuğu çantası
ile ellerini meşgul etti. Böyle
mesafeli daha iyiydi. Ona artık çok
yakın olmak istemiyordu. Gözleri
çevresindeydi.
Genç adam da kuyumcuları
inceliyordu. Kıza dokunmadan,
hepsinden daha büyük gözüken bir
kuyumcuyu gösterdi. İçeriye
kızın arkasından girdi. Satıcılar
hemen gülümseyerek karşıladılar
onları...
“Nişan yüzüğünüz var mı?” diye
sordu adam her zamanki ses
tonuyla.
“Elbette efendim... nasıl bir şey
istersiniz?” diye nazikçe
sordu patron olduğu belli olan
adam.
“Sade...” diye mırıldandı Turgut.
“Klasik mi arıyorsunuz?”
“Evet...”
Adam hemen üzerinde değişik
kalınlıkta ve değişik
modellerde yüzüklerin bulunduğu
bir kutuyu camekandan çıkardı.
Turgut biraz geri çekilip Vildan’ın
daha iyi görmesini sağladı.
Genç kız çeşit çeşit yüzüklere
baktı. En düzünden, modelli
olanlarına kadar, hepsi pırıl pırıl ve
hepsi de çok güzeldi.
Aralarında değişik modelli ve
küçük pırlantalarla işli olanlar da
vardı. Gözleriyle onları incelerken,
heyecanlanmaktan kendisini
alamadı. Her ne kadar adama bir
ton laf söylese de bu yüzük olayı,
içini kıpır kıpır etmişti.
Birkaç tane düz, sade modelli
alyansı parmağında denedi.
Karar veremiyordu. Yan gözle
Turgut’a baktı. Adam da sessizce
yüzüklere bakıyordu.
“Sen de seç...” dedi hafifçe. “Çok
fazla var!”
Genç adam gözünün ucuyla ona bir
an baktı ama ses
çıkarmadı. Sonra kararlı bir
hareketle uzanıp, üzeri minik
pırlantalarla süslü bir yüzük çekip
aldı. İki renkli ve inanılmaz
güzel bir tasarımdı. Üzerinde ince
işlemeler, ne kadar uğraşıldığını
gösteriyordu. O kadar güzeldi ki,
Vildan da hayran kaldı.
“Bu nasıl?” diye sordu adam.
Genç kız büyülenmişti. “Çok
güzel...” dedi. Sesi fısıltı
gibiydi. Heyecanlanmıştı. Uzanıp
aldı. Parmak uçları birbirine
değmesin diye, Turgut yüzüğü çok
kıyısından nazikçe tutuyordu.
Kızın incecik parmağına geçirişini
seyretti. Dümdüz bir alyans
almayı planlayan

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>