olmarsan”sözleri qulağlarımda cingildeyirdi.Peşmanlıq; Niye bütün bedenime hökm edir?Niye bunu hiss edirem?Gördüyüm menzernin bir yuxu yaxud bir xeyal olmasını isteyerken Deniz elinin dodaqlarından ayrılıb özünü geriye çekib mene heyesızca gülmesi meni heqiqetle üzleşdirmişdi.Menim üçün nefes almaq heç bu qeder çetinleşmemişdi.Üreyim sıxışmış,vurmağa çetinlik çekirdi.
Ayaz mene baxdığında ayağda dura bilmeyeceyimi başa düşüb qolumdan tutdu.Güslüm qolunu Ayazın elinden çekib arxasına çevrildi.İçini zeherleyen göz yaşlarını çöle axıtmağa başladı.
Deniz Elinin gözlerinin içine baxaraq dedi:Senin üçün çox darıxmışam.
E:Sen ne elediyini fikirleşirsen?
D:Men senin üçün çox darıxmışam.
E:Meni öpme haqqını sene kim verdi?Sen özünü nece bu qeder kiçik düşürürsen?
Denizin gözleri dolmuşdu.Titreyen sesiyle:Me...Men! deye bilmişdi sadece.
E:Bir daha heç vaxt qarşıma çıxma!Nece sessiz gelmisense,o şekilde de get buradan! Ve bu anı unutmağın şertiyle!
.................Xeyallar ve Heqiqetler.İnsanlar illerce bir xeyalının dalınca qaçar.Ama o xeyalını qurduğu heqiqet tamam başqa bir heqiqetle qarşına çıxar.O heqiqet ancaq zülm verer sene..Biz insan olduğumuz varlıqlar bezen elediyimiz sehvler üzünden “peşmanlıq” yaşayarıq,hem de böyük acılar çekerek.....Sabahın bize ne ved edeceyini bilmeden bu gün sehvler ederik.Ama bu shvlerin içinde mehebbet varsa çekdiyin acının heç vaxt tesviri olmaz bu dünyada......
Eli arxasna baxmadan iti addımlarla bufetden çıxıb maşınına teref getdi.Deniz ise keçmişde elediyi sehvlerle bu gün üzleşmişdi.Elinin dediyi son sözler bir sille kimi üzüne deymişdi.
Aylin ve Elvin universitetden çıxıb Aylinin evine gelmişdiler.İkiside maşından endiler.Elvin maşının arxasıdan dolanıb Aylinin yanına geldi.
A:Teşekkür edirem Elvin.
E:Bunun üçün teşekkür etmeyin gerek yoxdu.Seni getirmek istedim,.
A:Neyse,artıq eve keçsem yaxşı olacaq.
E:Aylin,men.....şey...
A:Sen ne?
E:Evine giren ilk kişi olmağıma icaze vermeyeceksen?
Aylin bunu

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 91 >>