sanırım. Senin için
sorun olmazsa eğer...
seninle birlikte gelmek isterim.”
“Sorun yok. Fakat hafta içi
olduğundan... seninle ilgilenmem
zor olabilir...” Sesindeki tereddüt
Vildan’ı kızdırdı. Kendisinin
gelmesini istemiyor muydu bu
adam?
“Vallahi bilmem artık. Sen patron
değil misin?” dedi
kızgınca. “Orada bana vakit
ayırmayacaksan eğer, patron
olmanın
ne anlamı var? Sanırım seninle
gelmemi istemiyorsun? Ben
İstanbul’u hiç görmedim. En
azından öğleden sonraları benimle
ilgilenirsin diye düşünüyordum...”
Adam güldü. Gözleri bu gece ilk
kez neşeyle parlamıştı.
“Evet... ilgilenirim tabii. Benimle
fazla yakın olmak
istemediğini sanıyordum da ondan
dedim.”
“Ne yapalım! Bir süre idare ederim
sanırım! Çok çok beni
yeniden öpersin...” Bu hoşuna bile
gidebilirdi. “Sık olmadıkça
bence... mahsuru yok. Ama
İstanbul’u gezmeyi çok isterim.”
Biraz
yumuşamıştı. Adamın yeniden
neşelenmesi, nedense içini
rahatlatmıştı.
“O halde babana söyleyip izin
alalım.” Turgut’un Yusuf
Bey’e olan saygısı ve özeni
olağanüstüydü. Vildan bundan da
ayrıca hoşnutluk duydu. Genç adam
babasına gerçekten değer
veriyordu. Babasının da ona karşı
duyduğu sevginin sebebi belli
oluyordu.
Babası ile diğerleri yeniden geri
döndüklerinde, Vildan
durumu babasına anlattı. Fazla
sorun çıkmamıştı. Özellikle Aydan
onu İstanbul’da da göreceği için
çok sevinmişti. Bir süre sonra
misafirler izin isteyip ayağa
kalktılar. Bahçe kapısına kadar
uğurladılar onları. Turgut onu
arayacağını söyleyerek, arabanın
ön
sağına bindi. Arabayı eniştesi
sürüyordu. Aydan arka camdan
kendisine el sallayınca, Vildan da
sevgiyle ona el salladı.
ISMARLAMA BEBEK · 6 May 2013
·
Beyen · Tam Ölçüde Bax · Send as
Message · Paylaş · Şekli Şikayet Et
6 nefer nefer bunu beyenir.
Bir açıqlama yaz...
Rey Bildir
Ya da şekil qoş

<< 1 ... 9 10 [11]