kadınla
birlikte olması sinirimi
bozmuştu. Meğer kız kardeşiymiş
anne! Çok tatlı bir kadın. Evli ve
bir de kızı varmış. Kocası da
inanılmaz yakışıklı. Biz oradayken
o
da geldi. Keşke siz de gelseydiniz!”
”Aslında Ataman Bey teklif etti
ama... daha bir şey belli
değilken doğru olmayacağını
düşündüm.” dedi babası.
“Bakıyorum
ona adıyla seslenmeye başlamışsın.
Aranız nasıl?”
“Biraz tanıyınca... çok hoş biri
olduğunu kabul ediyorum.”
Vildan samimi bir şekilde
mırıldanmıştı.
“Yakışıklı mı?” diye sordu annesi
heyecanla.
Vildan sıkıntıyla başını salladı.
“Evet...” Bunu itiraf etmek
kolaydı. Yine de kendisini huzursuz
ediyordu.
“Nasıl birisi?”
“Hadi anne! Nasılsa yarın akşam
göreceksin!” sesi biraz
sinirliydi. “Öylesine bir adam işte!
Belirgin bir özelliği yok!”
Kendisini sandalyeye attı.
“Keşke gelseydi. İçeriye davet
etmedin mi yoksa?”
Vildan adamın üzgün yüzünü
düşündü. Belli ki
gülümseyecek hali yoktu. İçeriye
girip rol yapmak istememişti.
Kırgın olduğu belliydi. “Ettim!”
dedi annesine. “Gelmek istemedi.
Sanırım biraz yorgun.” Bileğindeki
adamın aldığı doğal taştan
yapılma bileziğiyle oynuyordu.
Turgut’a surat asmak hiç
yakışmıyordu.
“Nasıl oldu da evlenmeye karar
verdin?” Bu soru babasından
gelmişti. Vildan dikkatini
toparlamaya çalıştı. Babasının bu
soruyu
soracağını tahmin ediyordu zaten!
Dudağını içten ısırdı. Ne
diyeceğini bilmiyordu. Doğruyu mu
söyleseydi? Yalan söylese,
babasının yanında sürekli rol
yapması gerekecekti. Onu
seviyormuş
gibi yapamazdı. Yapabilir miydi
yoksa? Kollarında ne kadar rahat
olduğunu kabul ediyordu ama...
“Onunla anlaştık, baba...” dedi
dürüstçe.
“Nasıl anlaştınız?”
Omuz silkti. “Basit! Herkes
istediğini alacak!”
Adam kısılı gözlerle kızının yüzünü
süzdü bir an. Sonra hafif
sert bir sesle sordu. “Nasıl herkes
istediğini alacak?”
“O bana sahip olacak! Ben de
çocuğumun babası olarak
zengin bir kocaya sahip olacağım.
Sen de zengin bir damada sahip
olacaksın. İşlerin

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 11 >>