bir
koltukta oturuyordu. Vildan önce
onun ailesine, sonra kendi ailesine,
en son da genç adama kahvesini
uzattı. Kendisine koymamıştı. Gidip
bir kenardaki sandalyeye
oturdu. Şimdi her şey tamamdı.
Klasik kız isteme ortamı
oluşmuştu.
Kahvelerin sonuna doğru, Salih
oturduğu yerden hafif
kıpırdadı. Fincanı önündeki
sehpaya koydu.
“Sanırım artık konuya girmenin
vakti geldi.” dedi genç
enişte. Gözleri bir an herkesin
üzerinde gezinip, Yusuf Bey ile
Nesrin Hanım’a döndü. “Aslında bu
konuda hiç tecrübem olmadığı
için, nasıl başlayacağımı
bilemiyorum. Söz konusu Turgut
olduğu
için, böyle ağır bir görevi kabul
ettim. Kendisi benim için kardeş
gibidir. Tırnağına kıyamam. Bu
yüzden hep mutlu olabileceği bir
evlilik yapmasını arzu ettim.
Yıllardır evlenmesi için yapılan
bütün
zorlamalara rağmen doğruyu
bulacağını umuyordum.” Ciddi
yüzündeki tebessüm onu
olduğundan genç göstermişti.
Vildan da
diğerleri gibi nefes almadan
dinliyor ve adamı izliyordu.
“Tabii ben dünyanın en güzel
kızıyla evlendiğim için...”
gözleri karısında gezinince, Aydan
utançla kızardı ve başını eğdi.
Ne tatlı bir kadındı bu böyle!
Vildan onun hep mutlu olması
gerektiğini düşündü. Karı koca
ikisinin de birlikte çok mutlu
olmaları gerekiyordu. “...Turgut’un
da benim kadar şanslı
olamayacağını düşünüyordum...”
diye devam etti Salih yavaşça.
“Fakat bu hafta sonu gördüm ki, o
da dünyanın en güzel diğer
kızını bulmuş. Bu bizim gibi
erkekler için bir şans. Genellikle
burnumuzun dibindeki güzellikleri
görmekte zorlanırız. Turgut’u
bu seçimdeki başarısı için tebrik
ediyorum. Vildan harika bir genç
kız. İkisi de aralarında görüşüp
anlaşmışlar. Bu durumda bize de
son sözü söylemek kalıyor. Bu
ailenin bir büyüğü olarak, Allah’ın
emri, peygamberin kavli ile kızınız
Vildan’ı ailemize gelin,
Turgut’a eş olarak istiyorum. Siz
uygun bulursanız inşallah..!”
Babası Yusuf Bey de bir an kızının
ve karısının gözlerine
baktı. Vildan neden heyecanlı
olduğunu

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 11 >>