yaptı.
“Evliliğimizin düzmece olduğunu
anlayacaktır. Buna emin ol.
Kendini fazla da zorlamana gerek
yok. Kendin gibi ol. Sadece
benimle ilgili bir parça... yumuşak
olursan çok sevinirim. Bizim
evlenecek olmamız zaten onu
rahatlatır. Ne de olsa yıllardır
böyle
anlaşmalı evlilikler yapmam için
bir sürü kız çıkardılar karşıma.”
“Evliliğimiz düzmece mi?” Vildan
yine alayla kaşlarını
kaldırdı. “Bana kalırsa hiç de
düzmece değil. Gerçekten evlenip
çocuk yapacağız. Evet, anlaşmalı
bir evlilik yapacağız ama asla
düzmece değil... Aynı yatakta
yatacağız... Aynı masada yemek
yiyeceğiz... Senin çocuğunu dokuz
ay karnımda taşıyacağım... Onu
emzirip büyüteceğim... Bunlar
düzmece mi sence?”
“Tamam, kızma!” derken
gülümsedi. “Kendini fazla
zorlamaman için söyledim. Senden
istediğim, sadece ailemin
yanında bana fazla ters
davranmaman! Yoksa beni seviyor
veya
hoşlanıyor rolü yapmanı
beklemiyorum. Sadece birkaç
gün...
nefretini gizlemen iyi olurdu. Bunu
söylemek istemiştim.”
Vildan dişlerinin arasından
homurdandı.
“Aydan’a durumu belli ettim mi
hiç? Enişten Salih’in
yanında seni hiç tersledim mi? Ya
da personelinin yanında seni
küçük düşürdüm mü? O kadar da
kötü bir kız değilim ben Ataman
Bey... Beni kendinle karıştırma...
Senden... nefret ediyor olabilirim
ama... yine de sana saygı
duyuyorum. Boş bir adam
olmadığını
biliyorum. Ne kadar zeki ve
başarılı olduğunu görebiliyorum.
İyi
bir insan olduğunun da
farkındayım. Ama bana karşı yanlış
başladın ve sonucu böyle oldu.
Daha baştan beni kandırdın... Beni
zorladın...”
“Seni kandırmadım. Sen benim
yanlış kişi olduğumu
zannettin.”
“Ama sesini çıkarmadın...?”
“Bana karşı ön yargılıydın! Merak
edip babana yaşımı, nasıl
biri olduğumu bile sormamışsın!”
“İlgilenmiyordum..! Daha yaşım
kaç ki? Evlilik aklımın
ucunda bile değildi. Senin nasıl
birisi olduğunu niye merak
edeyim? Amaçlarım, ideallerim
vardı. Bu yaşta çocuk doğurmak
ister miyim sanıyorsun? Ama sen
beni evliliğe

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>