Üç yehudi –
Keb ibni Eşref, Malik ibni Seyfi ve Heyy ibni Exteb Ömerin yanına gelib dediler:
– Sizin Quranınızda deyilir: "Ve cennetin erzuhes-semavati vel-erz(
"Nehcül-belağe", 462-ci hikmet ) – behiştin genişliyi asimanlar ve yer
qederdir".Halbuki, eger Qiyametde bir behişt bütün 7 semanı ve 7 yeri ehate
etse, onda sair behiştler harada olacaq?
Ömer "bilmirem" - deye cavab verdi.
Bu zaman Eli (e) gelib onlara buyurdu: – Ne barede söhbet edirsiniz?...
Yehudiler öz
suallarını tekrar etdiler. Eli (e) onlara buyurdu: – Deyin görüm, gece olanda
gündüz hara gedir?
Dediler: – Allah bilir.
Eli (e) buyurdu: – Ele
behiştlerin yerini de Allah bilir.
Sonra Eli (e) hezret Peyğember
(s.e.v.v)-in yanına gelib hadiseni dedi. Bu zaman aşağıdakı aye nazil oldu:
"Feselu ehlez-zikri in kuntum la telemun – Eger bilmirsinizse, zikr ehlinden
soruşun.""Ali-İmran" suresi, aye:133