Allahdan söz düşende materialist
deyir: - Men heç kime inanmıram, hamısı keçmişden qalma nağıldır, Allah yoxdur.
Mömin ise Allahın varlığını söyleyir.
Materialist deyir:
- Sen onu ne
vaxtsa görmüsen?
- Yox.
- Belke eşitmisen?...
- Yox.
-
Bes sen haradan bilirsen ki, Allah var? - materialist soruşur.
- İndi icaze
ver men senden soruşum.
- Sevgi var?
- Elbette.
- Sen onu
görmüsen?
- Yox.
- Belke eşitmisen?
- Yox.
- Amma bu o demek deyil
ki, sevgi yoxdur?
- Sevgi var, men onu hiss edirem.
- Allah da eyni ile
eledir. Onu görmek mümkün deyil, yalnız hiss etmek olur, onun tezahürü güneşin
tezahürüne benzeyir. Güneş işıq saçır ve istilik verir, Allahın tezahürü ile de
sevgi yaranır. Eger sen korsansa, güneşi göre bilmezsen. Amma güneş şüası sene
düşende mütleq onun istiliyini hiss edersen. Eger sen "korsan"sa, Allahı
"görmürsen"se, mütleq Allahın tesirini öz üreyinde isti sevgi ile hiss edersәn.
Bilmirem Imam Rza (e)-in kinosuna baxmisiz ya yox, orda Imam bawqa batil teriqetlerin alimleri ile sohbet ederken, nesramilerin alimi Allahin varligi barede ona sual edir...neticede Imamimiz ona cox gozel cavab vererek onun sehv ve batil fikirli oldugunu ona subut edir..neticede hemen alim Allahin tek varliq olduguna wehadet verib cox gozel muselman olur...yazan ellerin agrimasin...
heqiqeten eledi hiss etmek lazimdi. Qeseng hekaye idi. Xosuma geldi. Sagolun
»Oxu zalına keç