hiçbir zaman
görmezden gelmedim. Sadece...
sanırım varlığına alışıyorum. Daha
da kötüsü...” Sustu. Bunu
söyleyemezdi. Daha da kötüsü
adamın varlığını artık sürekli
yanında görmek istiyordu. Onu
görmediği zamanlarda hep onu
düşünmeye başlamıştı. En ufak bir
şeyde bile aklına o geliyordu.
“Daha da kötüsü ne?”
“Yok bir şey... Gidelim mi artık.
Gerçekten şimdi aç
hissediyorum kendimi!”
Adamın bildiği bir yerlerden
geçerek deniz kıyısına ulaştılar.
Kıyı oldukça hareketliydi. Ertesi
gün tatil olduğu için herkes
rahattı. Saati geç olması onları fazla
ilgilendirmiyor gibiydi.
Arabayı kıyıda boş bir kaldırım
kıyısına bırakan Turgut inip
etrafına bakındı. Sonra arabanın
çevresini dolaşıp karısının yanına
geldi.
“Şu ileride her zaman iyi kokoreç
yapan bir yer vardı. Oraya
gidelim. Oturacak yeri de var.”
Cevap vermeyen genç kız elini
uzatıp onun koluna girdi.
Biraz ona yanaştı. Böyle yürümeyi
seviyordu. Ona dokunmayı ve
onun yanında olmayı seviyordu.
Derin bir nefes alıp denizin
kokusunu içine çekti. Yürürken
denizdeki yakamozları
seyrediyordu.
Hayatı ne kadar kısa sürede
değişmişti. Her şey ummadığı
kadar karışmıştı. Denize sıfır küçük
bir büfenin eski masasına
yerleştiklerinde, bunu
düşünüyordu. Kim derdi ki hırçın,
baş eğmez
Vildan bir hafta gibi kısa bir sürede
bir erkeğe boyun eğecek..?
Onunla evlenecek ve çocuğu için
heyecanlanacak? Rahminde
gelişen bir şey var mıydı acaba?
Bunu yakında öğrenecekti. Çok
heyecanlı olduğunu ve bir bebek
sahibi olmayı istediğini
gizlemiyordu artık. Hele babası şu
karşısındaki adam olacaksa...
Her zamanki gibi onun yakışıklı
yüz hatlarını süzdü. Bunu
yapmaktan kendisini alamıyordu.
Ona bakmak kendisinde
alışkanlık olmuştu. Rüzgârda
salınan siyah saçlarını, keskin
bakışlı
güleç gözlerini, her an gülmeye
hazır arzu dolu dudaklarını seyretti.
ISMARLAMA BEBEK · 6 May 2013
·
Beyen · Tam Ölçüde Bax · Send as
Message · Paylaş · Şekli Şikayet Et
6 nefer nefer bunu beyenir.
Bir

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>