yumup
cesaretini toplamaya çalıştı. Artık
açıklamalıydı. Bunu yapmalıydı.
Sonucu ne olursa olsun, gerçeği
söylemek istiyordu. İçinde tutmak,
gitgide altından kalkamadığı bir
yük oluyordu. “Baban bile daha ilk
görüşte anladı...” dedi gözlerini
açıp sıkıntılı bir sesle.. “Herkes
biliyor...”
Adam durgun bir sesle mırıldandı.
“Anlamaya çalışıyorum
ama... Doğrusu... Çekiniyorum...
Neyi anlamalıyım?”
“Sen bir canavarsın..! Bana illa ki
söyleteceksin... değil mi?”
Yastığa yayılmış kendi saçlarını
tutup utançla yüzünü örttü. Güzel
gür saçları, beyaz yüzünü kapladı.
Turgut hemen elini uzatıp bu
güzel saçları kıyıya çekti. Gözleri
soru dolu bakıyordu.
“Neyi... Vildan?” diye tereddütle
sordu.
“Seni... sevdiğimi...” Sesi çok
kısıktı ama Turgut duydu.
Çatılı kaşları ve delici bakışları ile
kıpırdamadan karısını
süzüyordu. Erkeksi dudakları
kenetlenmişti. “Duydun işte!” diye
homurdandı Vildan. “Sonunda bana
bunu da yaptın... Zorbalığın
yetmiyormuş gibi... sana aşık
olmamı da sağladın! Benden sadece
ısmarlama bir bebek isteyen... beni
sevdiğini sanan bir adama aşık
oldum... Bence asıl komik olan bu!
Senin bana aşık olman değil...
Benim senin gibi birine aşık olmam
komik...”
“Sen ne dediğini biliyor musun?”
“Evet... Ben çocuk değilim. Artık
bir kadınım. Seni
seviyorum... Hem de ilk gördüğüm
andan beri...”
“Vildan..? Eğer şaka
yapıyorsan...?”
“Ah Turgut... Bazen o kadar aptal
oluyorsun ki?” diye inledi
genç kız. Gözleri sevgiyle kocasına
bakıyordu. “O ilk tanıştığımız
günden beri aklımda hep sen
vardın... O kafede kollarında çok
mutlu olmuştum. Kendime
kızmıştım ama seni... çok
beğenmiştim.
Ve sen beni öptün... Haklıydın...
Ondan sonra hep seni düşündüm.
Beni öpen adamı aklımdan
atamıyordum.”
“Ama ben evlenmek istemediğin
adam çıktım...?”
“Evet... Üstelik de gece beni yine
öptün... O gece sana
karşılık verdiğim için kendime çok
kızmıştım... Korkmuştum...
Çok hoşlanmıştım. O geceden
sonra artık sürekli beni

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>