bakışlar
canını sıkardı. Çoğu kadının aksine,
sadece güzel olduğu için
seyredilmekten hoşlanmazdı. Ama
şimdi şu arkasındaki erkek
kendisini beğense fena olmazdı
yani. Biraz heyecanı azalır,
özgüveni yükselirdi.
Yürürken içini çekti. Erkekler
konusunda çok şanslı değildi.
Hayatında ilgilendiği iki erkek ile
de bir türlü doğru frekansı
yakalayamamıştı. Bir zamanlar
sevdiği adam şu anda başka
birisinin kollarındayken, bir başka
erkeği de her nasılsa aklından
çıkaramıyordu.
Sık koruluktan geçip bahçeye
çıktıklarında, bir an durdu. Başını
çevirip arkasındaki erkeğe bu sefer
elini kendisi uzattı. Bunu zaten
yapmak zorundaydı. Kimse bu
evliliğin bir anlaşma sonucu
olduğundan şüphelenmemeliydi.
Adam da göstermelik bir şekilde
elini tutmuştu. Gülümsemeye
çalıştı. İri ama hafif sert bir el
kendi elini sıcacık yapmıştı. Genç
adam fazla sıkı tutmamasına
rağmen gücünü hissedebiliyordu.
Şimdi görünüşte tam da mutlu bir
çift gibiydiler. Önceden planladığı
gibi!
Plan yapmayı sevmezdi.
Fakat kendi mutluluğu için bu planı
çok iyi düşünmüş, ayrıntılarını
planlamaya çalışmıştı. Ufak tefek
bir iki kusur dışında fena
gitmiyordu. Sonunda istediği
erkeği elde edecekti. Sonsuza
kadar…
Yanındaki erkeği hâlâ fazla
tanımıyordu. Bir rastlantı sonucu
karşılaşmışlardı. Selim kendisini
çok açan bir adam değildi.
Duygularını gösteren birisi hiç
değildi. Onun geçmişi hakkında o
kadar az şey biliyordu ki! Onunla
evlenmekle hata yapmış da
olabilirdi. Yine de eli onun iri ve
güçlü avucundayken, kendisini
mutlu hissetti. Hata yapmışsa bile,
planları doğrultusunda, şimdilik bu
evlilikten memnundu.
El ele bir gurubun yanına gidip
birkaç kelime konuştular. Yeni
gelen misafirlerle konuşmaları
birkaç dakika sürüyordu. Sonra bir
masanın çevresinde duran iki
kişiye yöneldiler.
“Hoş geldiniz!” dedi Ebru önce
ikisine birden. Sonra kadına
“Nasılsın Jülide?” dedi içten
olmasına çalıştığı bir sesle.
“Tatilden dönmüşsünüz hayatım?”
“Evet...” dedi

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>