telefondan başını
kaldırdı. Tam da numarasını
çevirmek üzereydi. Gözleri gri
BMW üzerinde gezindi. Evin ön
bahçesine kendisi için ayrılan yere
girmişti. Gözleri parladı. İşte
sevgilisi gelmişti. Sevdiği adam
rahatça kapıdan çıktı. Uzaktan bile
etkileyici fiziği belli oluyordu. İçi
rahatladı. Gelmişti işte! Her şey
planladıkları gibi olabilirdi.
Sonra… bir anda öbür kapı da
açıldı.
Genç kadın donup kalmıştı…
Arabadan uzun siyah saçlı bir kadın
indi. İncecik vücuduna yapışan mini
etekli yeşil bir elbise giymişti.
Yüzünde keyifli bir ifade vardı.
İkisinin de hafif alkollü oldukları
belliydi. Ebru donmuş bir halde
ikisini de seyrediyordu. Kaskatı bir
halde eve gitmelerini izledi. Nefes
bile alamıyordu. Kapıyı açmalarını,
kadının Yakup’un beline sarılmasını
ve adamın onun omzuna kolunu
atışını izledi. Onlar içeriye
girdiklerinde bir an başını çevirip
dalgın dalgın yanındaki adama
baktı. Genç adam sakin ama
acımadan bakan gözlerle kendisini
süzüyordu. Bunun dışında hiç bir
şey demedi. Hiç bir şey belli
etmedi. Kızın acısını deşecek en
ufak bir harekette bile bulunmadı.
Sadece bakıyordu.
Ebru yavaşça elindeki telefonun bir
düğmesine bastı…
Bir süre sonra karşısında sevdiği
adamın sesini duydu.
“Alo? Ebru?”
“Merhaba Yakup…” dedi yavaşça.
Buz gibi sesini normalleştirmeye
çalışıyordu. “Ben… toplantı geç
bittiği için… gelemedim ya! Bir
özür dileyeyim dedim…”
“Önemli değil aşkım!” dedi adam
hemen. Karşı taraftan gelen
yumuşak sesini yanındaki adamın
da duyduğuna emindi. “Özür
dileyecek bir şey yok! Nasılsa yarın
kollarımda olacaksın. Harika bir
gece geçirteceğim sana… Bütün
gece sevişeceğiz…”
“Evet… Şey… Sen ne yaptın? Ben
gelmeyince… sıkılmışsındır?”
“Aslında… biraz dışarıya çıkıp
gezdim. Şu anda da eve yeni
döndüm…” Ebru bir an için
rahatladı. Yanındaki kadının
mutlaka bir açıklaması olmalıydı.
Aklına gelen kötü düşünceler için
kısa bir an pişmanlık duydu. Belki
de bir arkadaşıydı? Daha evvel de
birkaç kişiyle
Balacalar oxumasiney ozude
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
