pişman
olmayacaktı.
Hafta sonu olduğunda heyecanı
doruk noktasındaydı. Bu gece
Yakup’un yazlığına gidecek ve
sevdiği adamın kollarında ilk kez
sabahlayacaktı. Aslında bir erkeğin
kollarında da ilk kez
sabahlayacaktı. Bu güne kadar ki
ilk ciddi ilişkisi Yakup’tu. Daha
önce hiçbir erkeği kendisine bu
kadar yanaştırmamıştı. Yakup’un
inadı ve haftalarca peşinde koşması
direncini kırmıştı. Sevişmenin nasıl
bir şey olduğunu da bilmiyordu.
Ama onun çok tecrübeli olduğunu
ve artık sevdiği bu yakışıklı adamın
kendi canını acıtmayacağını
hissediyordu.
Cuma günü olduğunda, sabahtan
beri heyecanlı bir titreyiş vardı
kalbinde. O sabah işe başladığında,
diğer günlere nazaran yanında
çalışanlara karşı biraz daha nazikti.
Fazla iş düşünecek hali de yoktu. O
gün, sanki evleniyormuş gibi
heyecanlıydı. Akşama sevgilisinin
yanına gitme düşüncesi sürekli içini
ürpertiyordu.
Ne yazık ki öğlen gelen acil bir
telefonla planlarını ertelemek
zorunda kaldı. Sekreteri arayıp
mesafeli bir sesle aksilik haberini
verdi. Bekledikleri Koreli
misafirlerinin uçağının rötar
yapması sebebiyle planlanan öğle
yemeği toplantısının
gerçekleşemeyeceğini ve
buluşmanın akşam yemeğine
sarkacağını söyledi. Satın Alma ve
Pazarlama Müdürleri hafta sonu
olması dolayısıyla bu toplantıyı
geciktirmek istememişlerdi.
Kendisi de patron olması
vesilesiyle bu toplantıda olması
gerekiyordu tabii. Çünkü yapılacak
anlaşma bu ekonomik krizde nefes
almalarını sağlayacaktı.
Elbette bu yemekli toplantı işi,
planlarının biraz bozulmasına sebep
oldu. Sadece biraz… Ne olursa
olsun oraya gidecekti.
“Alo, aşkım…” dedi telefonla
aradığı Yakup’a…
“Efendim Ebru?..” Genç adamın
sesi sevgi doluydu.
“Bu gece… acil bir toplantı çıktı…”
diye başlayarak durumu kısaca
anlattı. Ona gelmemek için bir
bahane uydurmadığına genç adamı
ikna etmek istiyordu. Onun yanlış
anlamasını istemiyordu. “Üzgünüm
aşkım ama bu gece orada olmam
zor… Yolları tek başıma gelecek
kadar bilmiyorum…”
Balacalar oxumasiney ozude
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
