daha önce hiç kimse kendisini
böyle öpmemişti.
Çılgınca bir korkuyla, adamın
müthiş tecrübeli olduğunu
düşündü. O kadar tecrübeliydi ki,
onu tahrik etmek için ellerini bile
kullanmaya gerek duymuyordu.
Sadece kollarından tutuyordu.
Dudaklarına adamın sakal ve
bıyıkları sürtünmesine rağmen…
bundan rahatsız olmadığını fark
etti. Korkusu yavaşça yok oldu.
Ağzına hafifçe giren dili
reddetmedi. Bu… bu hiç de iğrenç
değildi. Aksine bu çok erotikti.
Yakup’un yaptığına benzemediğini
düşündü. Kendi dilini yoklayan dili
hissedince, daha fazlasını istedi.
Önce kendi diliyle onunkini
karşıladı. Sonra dişleriyle onun
diline hafifçe dokundu… ve
dudaklarıyla… emdi…
Ağzının içine bir kova şeker
boşaltılmış gibiydi. Gözlerini
yumduğunun ve dudaklarını iyice
araladığının farkında değildi. Belini
kıvırarak göğüslerini ona yasladı.
Ah, göğüsleri… Onun şimdi
göğüslerini okşaması gerekmez
miydi? Fazlaca kabarmıştı ve uçları
sızlıyordu. Bu adamın şimdi o
tepecikleri okşayarak taş gibi
olmasını sağlayan gerginliklerini
alması gerekmez miydi? Onun bir
yabancı olması önemini yitirmişti.
Vücudu dokunulmak istiyordu.
Kendi dilini onun ağzına uzatırken,
bu hiç yapmadığı şeyden önce
utandı. Fakat adam daha bir arzuyla
onu çekince, utancını unuttu.
Parmakları göğüs kaslarını
okşayarak adamın sırtına dolandı.
Birisinin bunu durdurması
gerektiğini bilecek kadar yaşı
büyüktü. Ama Allah şahitti ki, bu
birisi kendisi olmak istemiyordu.
Bir iki saat önce tanıdığı bir
yabancının kollarında, dudakları ve
dilleri birbirine karışmışken, o anın
tadını çıkarmaktan başka bir şey
istemiyordu. Çok yorgundu ama
tüm bedeni daha fazlası için
direniyordu.
Lütfen! Yeter…
İşte! Nihayet!
Ve Selim dudaklarını zorlukla
ayırdı. Bir kaç küçük öpücükten
sonra başını çekti. Birkaç saniye
sonra da bedenini geri çekmişti.
Genç adam geri çekildiğinde, Ebru
artık tam bir şaşkınlıkla ona
bakıyordu. Bunu nasıl yapabilmişti?
Ona nasıl karşılık vermişti?
“Sevgilini

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 14 >>