ile
tartışıyor gibiydi.
“Hepsini duydum. Ya ne
yapsaydı?.. Yanımda birisi mi var
deseydi?.. Senin kapı önünde
beklediğini ne bilsin?.. Anladığım
kadarıyla sen gecikince hayal
kırıklığına uğramış ve çarşıda da
güzel bir kadın denk gelince fırsatı
kaçırmamış…”
“Onu mu savunuyorsunuz yoksa
Selim Bey?” dedi genç kadın
tiksinircesine. “Siz tüm erkekler
aynısınız zaten…”
Genç adam aldırmadı.
“Muhtemelen…” dedi sadece. “Ben
sadece şaşırmamayı öğrendim…
Beni küçümseyebilirsin ama…”
Alaycı bir şekilde gülümsedi. “…
çok iş yapmanın da avantajları
vardır. Örneğin bu sayede çok
insan tanıdım ve bu tip olayları çok
gördüm… Ama kendi açımdan
söylersem, asla sevgililerimi aynı
anda bir başka kadınla
aldatmadım… Ayrıca asla evli
kadınlarla kocalarını aldatabilecekle
ri bir ilişkiye girmedim…”
Ebru donup kalmıştı… Küçümsediği
bu adamın acaba kaç sevgilisi
olmuştu?
“Seni takdir ediyorum işte şimdi!”
dedi alayla. “Ne kadar gurur
verici… Onur duygun gözlerimi
yaşarttı. Ama bilesin diye
söylüyorum, ben de bir gecelik
ilişkiye girilecek kadınlardan
değilim… Ben onu tüm kalbimle
seviyordum… Biz tanıştıktan sonra
böyle bir şey yapacağı asla aklıma
gelmezdi!”
“Belli…! Üzülme hadi… Eminim o
kadına gerçekten de senin kadar
değer vermiyordur. Yarın konuşur
anlaşırsınız. Şimdi bu kafayla
gitmene izin vermeyeceğime göre
arabayı sür de eve gidelim… Bana
da öyle korkuyla bakma! Sana
pansiyon verdiğimi düşün!”
“O halde… parasını öderim!” dedi
Ebru sakin olmaya çalışan bir sesle.
Gerçekten de bu saatte yol
alabileceğini sanmıyordu. Ve bu
moralle!
“Olamaz… Bu ev benim değil…
Tanıdığım birisi için birkaç
haftalığına göz kulak oluyorum. O
yüzden para falan alamam…”
“Sana kızmayacak mı peki?
“Hayır… Hadi devam et!”
Genç kadın arabayı eve yanaştırdı.
İki katlı bir binaydı. Daha inşaat
halindeymiş gibi gözüküyordu.
Fakat planının güzel olduğu
belliydi. Bahçe bitmiş gibiydi.
Arabadan indiler. Genç adam
zemin kata girip lambayı
yaktığında,

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 14 >>