çocukça. Ona güvenebileceğin
i hissediyordu.
“Bu gece… evet!” diye onayladı
adam sakince. “Ama sadece bu
gece…”
Onun dediklerini tam anlamayan
Ebru hâlâ uyku ile boğuşuyordu.
Tostundan bir iki lokma daha
yiyebildi. Lokmasını çiğnerken
başını arkaya atıp gözlerini
yummuştu. Gözlerini dinlendirmek
istiyordu. Bir an önce yese iyi
olurdu. Yoksa şimdi uyuyacaktı ve
tepsi üstüne devrilip limonata da
pahalı giysilerini berbat edecekti.
Ne olduğunun bile farkında değildi.
Elindeki tostu alınıp da kucağındaki
tepsiyle birlikte kıyıya
konduğunda, hiç ilgilenmedi.
Sadece çocuk gibi kucaklandığını
ve eve doğru götürüldüğünü
hissetti. Bir an Yakup’un kollarında
olduğunu zannetti. Kollarını
boynuna doladı. Merdivenlerden
kolayca çıkarılırken uyku sersemi
yüzünü adamın sıcak boynuna
gömmüştü. İçini çekti. Burnuna
Yakup’un pahalı erkek losyonu
yerine tanımadığı bir koku
gelmişti. Daha erkeksi ve cinsel
dürtüleri uyaran bir şeydi bu.
Sevdiği adamın parfümünü
değiştirdiğini bilmiyordu. Güzel
buldu bu kokuyu… Ellerini dayadığı
omuzları da sanki daha kemikli ve
kaslı gibiydi.
Yatağına yatırılırken “Yakup…”
diye mırıldandı.
Genç adamın bir an duraladığını
fark etmedi. Sonra bluzunun
düğmeleri çözülüp de
omuzlarından sıyrıldığında,
memnuniyetle gülümsedi. O anda
hâlâ Yakup ile olduğunu
zannediyordu. Onun sutyenini de
çıkaracağını umarak gözlerini
araladı. Fakat bulanık bakışları
arasında gördüğü, sakalı uzamış,
sakin suratı ilk anda tanıyamadı…
“Ama sen?..” diye fısıldadı.
“Evet… Ben sevgilin değilim…”
dedi adam sakin bir sesle.
Hafif bir öfkeyle toparlanmaya
çalıştı Ebru. Sonra ten rengi
sutyeninden taşan göğüs
kıvrımlarını fark edince şok oldu.
Neredeyse çıplak gibiydi. Bir
sapığın eline düşmüştü. Olamaz!
“Sen… Sen ne yapıyorsun?” diye
hayretle itiraz etti.
“Korkma… Böyle yatamazsın…
Yoksa yüzlerce lira değerindeki
bluzun hiçe çıkar…”
“Çek elini…” dedi yorgun bir
öfkeyle.
Genç adam ellerini çekmişti zaten.
Fakat pahalı

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 14 >>