kadın sanki
daha da güzelleşmiş gibiydi. Bir
erkek olarak onun çekiciliğine
karşı koyması her gün daha da
zorlaşıyordu. “Gülünce çok güzel
oluyorsun…” dedi aniden. Bunu
söylemek ve onu korkutmak
istememişti ama laflar bir anda
çıkmıştı ağzından.
Genç kadının alaycı gülmesi biraz
azaldı.
Uzun zaman sonra genç adam ilk
kez kendisine bir kadın gibi
bakıyordu. Gözleri geceliğinin
üzerinden önce göğüslerine ve
ardından açıkta kalan beyaz
bacaklarına kaydı. Ebru yutkundu.
İşte, kendisine bakmıştı nihayet…
Ama… Ama bu bakış…! Bir kadını
rahatça mahvedebilirdi. O kadar
deliciydi ki, kendisini çıplak hissetti
ve bu şekilde onun karşısına geçip
alay etmesinin bir hata olduğunu
anladı. Gülümsemesi dudaklarında
iyice azaldı fakat tamamen
kaybolmadı.
“Korkaklığını böyle sözlerle
örtme!” dedi burun kıvırarak. İlgi
çektiği için hissettiği memnuniyeti
gizlemeye çalıştı. Ayağa kalktı. Yan
gözle ona baktı. Gözleri
karşılaştığında kocasının
gözlerindeki tehlikeli pırıltıları
hissetmişti. Yine de patron olmanın
verdiği rahatlıkla inat etti.
Yanından geçip odasına giderken
eğildi. Dudaklarını kulağına
yanaştırdı ve hafifçe fısıldadı.
“Korkak!” Burnundan içeri adamın
mis gibi kokusu süzülmüştü. Yoğun
bir cinsellik ile birlikte… Hiç kuşku
yoktu ki kocası, tanıdığı en erkeksi
adamlardan birisiydi. Dudakları
onun kulağının kıvrımlarına
değmişti. Bu bile içinde bir kıpırtı
oluşturmuştu. Şimdi gitmeliydi.
Oradan bir an önce uzaklaşsa iyi
olurdu…
Odasına girdiğinde, içinden
gülüyordu. Ne olduğunu bile
anlamadan omuzlarından tutulunca,
korkuyla küçük bir çığlık attı. Bu
adam ne zaman gelmişti
arkasından? Döndürüldüğünü
hissedince başına ne geleceği
anladı. Onun yarı kızgın gri
gözlerine sessizce ve inatla baktı.
“Çok ileriye gidiyorsun!” diye
mırıldandı genç adam.
Ebru gülümseyen gözlerle hâlâ
adama bakıyordu. Onun kendisini
öpüp öpmeme konusunda kararsız
kaldığını hissedince, içi bir garip
oldu. Allahım, bu adam gerçekten
de

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>