Gözleri davetkâr bir
şekilde duran kırmızı
dudaklardaydı. “Dikkat ettim de…
Gerçekten de onunla biraz
birbirimize benziyoruz! Seni
öptüğümde o öpüyor gibi mi
sanıyorsun?”
“Saçma… Beni kaç aydır ilk kez
öpüyorsun… Fizik olarak
birbirinize benzediğiniz doğru
ama…”
“Ama?”
“Diğer her şeyiniz çok farklı. Sizi
asla birbirinize benzetmezdim.
İnan bana, sen beni öptüğünde,
kimin tarafından öpüldüğümü çok
iyi biliyorum.”
Hem de fazlasıyla!
“Onu hâlâ seviyorsun, değil mi?”
Bu iyi bir soru değildi. Planda,
böyle bir soruyu cevaplamak da
yoktu. Üstelik de böyle birbirlerine
yakınken. Yine de “Sence?” diye
onu kışkırtmak için sordu.
“Önce ben sordum?”
Dudakları genç kadının
dudaklarının çok yakınındaydı. Ebru
gülümsedi. “Onu sevip sevmemem
önemli değil. Şimdi senin
kollarında olmam bir şey ifade
etmiyor mu?” diye yeni bir soru
sordu.
“Benim açımdan sana dayanmakta
zorlandığım anlaşılıyor. Senin
açından ne olduğunu bilmiyorum.
Benimle oynuyor musun?” Karısını
biraz daha kendisine çekti. Gözleri
kısık bir şekilde bakıyordu ama
içindeki arzu kıvılcımları belli
oluyordu. Bu kıvılcımlar Ebru’nun
da içinde var olan kıpırtının
coşmasına sebep olmuştu.
“Oynadığın oyun senin için zararlı
olabilir…” diye mırıldandı Selim.
Ebru bu açıklamayı duymazdan
geldi.
“Buna ben karar verebilir miyim?”
dedi yavaşça. Gözlerini genç
adamın erkeksi dudaklarından
alamıyordu. Tıpkı bir sene önce
olduğu gibi büyülenmişti. Yine
kendisini öpmesini istiyordu. Kadın
olmayı keşfettiğinden, ilk kez
seviştiğinden beri, öpüşmenin de
ne kadar zevkli olduğunu
öğrenmişti. Şu anda eski sevgilisi
Yakup umurunda değildi. Tek
istediği, kendisini saran bu yakışıklı
erkeğin kollarında eriyip gitmekti.
Genç adam eğilip dudaklarını
onunkilerin üzerine dokundurdu.
Ebru’nun dudakları hemen
aralanmıştı. Gözlerini yumup
devam etmesini bekledi. Hafifçe
ona sokuldu. Parmak uçlarında
yükselmiş ve kendisini onun güçlü
kollarına bırakmıştı.
“Evlilik şartları ne

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 12 >>