Oradaki kabarıklık
heyecanını daha da arttırmıştı.
“Şimdiden bilemem…” Genç adam
onun boynuna indirmişti
dudaklarını. Ebru yeniden gözlerini
yumarak boynunda gezinen
dudakların ateşini algıladı.
“Şey… İkiye ne dersin?” dedi
zorlukla.
“Hımm… Fena değil… Dört olsa
daha iyi!”
Ebru gözlerini hayretle açtı.
Şaşkınlıkla onun gri gözlerini
süzdü. Şaka yapıp yapmadığından
emin olmak istiyordu.
“Bunu yapamazsın?.. Üç belki!”
“Ben seni çok özledim. Denemek
ister misin?”
“Ama… Ama…” Biraz tereddüt
etti. Gözlerini kırpıştırdı
gülümserken. “Yarın
yürüyemeyeceğim… Epeydir
sevişmediğimi biliyorsun!?” dedi
gülerek.
“Korkuyor musun?”
Ebru derin bir nefes aldı. Sonra ona
yeniden sokulurken “Yapalım o
zaman…” diye fısıldadı. “Ama
yumuşak ol… Yarın yengeç gibi
yürümek istemiyorum…”
Yeniden ağzını kaplayan dudaklar
çok yumuşaktı. Onun kendisiyle
oynadığını hissediyordu ama
umurunda bile değildi. Yavaş
başlayan öpücükler gittikçe
ateşlenmişti. Selim dudaklarını
müthiş bir beceriyle öperken, onun
ensesindeki kalın saçlarını
okşuyordu. Bu öpücük çok güzeldi.
Kendisini sarhoş gibi hissediyordu.
Bir süre sonra genç adam
dudaklarını usulca geriye çekti.
Gözleri genç kadının bal rengi
gözlerindeydi. Sonra bir eli
yavaşça havaya kalktı. Parmak
uçları Ebru’nun geceliğinin sağ
askısına takıldı. Gözleri hâlâ genç
kadının gözlerindeydi. Ne
yapacağını merak ediyor gibiydi.
Askıyı usul usul aşağıya sıyırdı.
Ebru hiçbir engellemede
bulunmadan öylece duruyordu. Bir
askı aşağıya düştü ve inanılmaz
güzellikteki göğüslerinden birisi,
pembe ucuna kadar meydana çıktı.
Aydınlık odada, adamın yanan
bakışları bedeninin en özel
kısımlarından birinde, o güzel
kıvrımlarda gezinirken, hiç rahatsız
olmadı. Diğer askısının da inmesine
sesini çıkarmadı. İpek kumaş nazlı
bir şekilde aşağıya düştü.
Göğüslerinin artık saklanacak bir
yanı kalmamıştı. Üzerinde küçücük
bir iç çamaşırından başka bir şey
yoktu. Öylece karşısında durmak, o
giyinikken kendi

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 >>