değildi.
“Şey… O halde… En iyisi bu
öpüşmeyi unutmak… Ben de galiba
biraz yanlış yaptım. Uykuluydum…
Sana öpüşürken engel olmalıydım
ama…” Boğazını temizledi. Sanki
dilinde hâlâ adamın dilinin tadını
hissediyordu. Daha önce Yakup’un
hiçbir öpüşünü böyle
hatırlamadığını düşündü.
“Unutacağız, değil mi?” İri gözleri
genç adamın ateşli dudaklarına
kaydı.
“Evet… Kesinlikle… Sanırım fakir
birisiyle daha evvel hiç
öpüşmemişsindir? Unutmak
istemeni normal karşılıyorum!”
“Şey… Kalbini kırması için
söylememiştim. Ama… bu da bir
gerçek tabii!”
“Biliyor musun?” Genç adam
gülümsüyordu. “Sanırım biraz da
kibirlisin!”
Ebru da gülümsemeye çalıştı.
Zengin ve fakir… Kitaplarda sıkça
geçen bir konuydu. “Evet,
sanırım…” dedi dürüstçe. “Yine
de… sana karşılık verdiğim
gerçeğini değiştiremem. Beni
öpmenden hoşlandım. Bu yüzden
bunu unutmak istiyorum. Ben senin
gibi erkeklere alışık değilim.
Önüme çıkan erkeklerle öpüşmem
normal olarak. Beni biraz da
hazırlıksız yakaladın. Lütfen bunu
yaptığımızı unutalım…”
“Olur… Ben unuttum bile!” Yine
de gri gözler kırmızı dudaklara
kayınca, Ebru hemen ürperdi.
Bakışlarını soğuklaştırmaya çalıştı.
Normal bir olaydan bahsetmeye
çalışır gibi sordu. “Sen… sen çok
kadın tanıdın mı peki?”
“Nasıl?” Soruyu tam anlamamış
gibiydi.
“Ben… sevmediğim birisini
öpebileceğimi hiç sanmazdım. Bu
utanç verici… Hem de dün geceki
kadar kötü bir olay yaşadıktan
sonra! Hem de başka bir erkeği
sevdiğimi sanırken! Ama senin
kadınlar konusunda tecrübeli
olduğunu görebiliyorum. Yeterince
fazla kadın tanımış olmalısın?”
Genç adam omuz silkti. “Bunu
sayan tiplerden değilim…”
“Erkekler… sevmeden de
yatabiliyorlar, değil mi?” Aklına
sevdiği adam gelmişti. “Yakup da o
kadını yatağına atarken sevmesi
gerekmiyordu. Günlerdir beni
sevdiğini söylüyordu!”
Adam bir an düşünür gibi gözlerini
kıstı. Sonra başını salladı. “Sanırım
doğru… Seks için sevmek şart
değil. Kimya meselesi… Ben hiç
âşık olmadım. Fakat

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 22 >>