öldü.”
“Üzüldüm… Şimdilik evlenmek
benim için ihtimal dahilinde değil…
Ama sanırım sen düne kadar
evleneceğin ideal adamı bulduğunu
düşünüyordun, öyle değil mi?”
“Evet… Öyle sanıyordum!”
“Ona hâlâ kızgın mısın?”
“Elbette!”
“Fakat hâlâ seviyorsun?”
“Bilmiyorum…”
Birkaç dakika konuşmadan çaylarını
içtiler. Sonra birlikte masayı
topladılar. Genç kadın onun
yanında kendisini rahat
hissediyordu. O şimdi bir yabancı
değildi. Boş zamanlarında jigololuk
yapan bir serseri olabilirdi. Ama
şimdi gayet nazik ve düşünceli bir
ev sahibiydi. İyi bir arkadaş bulmuş
gibi rahattı. Kendisine ait çoğu
kişinin bilmediği şeyleri biliyordu
ve üstelik de hiçbir menfaat
beklemeden yardım ediyordu. Onu
istediği zaman parayla satın
alabileceğini bilmek de içine bir
güven duygusu vermişti. Hiçbir
jigolo, muhtemel müşterisi
olabilecek birisine sarkıntılık
etmek istemezdi. Gerçi genç adam
tekin olmayan görünüşüne rağmen,
kendisine karşı normalden daha
mesafeliydi. Belki de onun tipi
değildi? Hoşlanmadığı kadınlarla
beraber olmadığını söylememiş
miydi?
Uzun zamandır ilk kez güzelliğini
sorguladı. Bir erkek kendisini
açıkça başka bir kadınla aldatmıştı.
Diğer bir erkek de, güzel olduğunu
söylemesine rağmen, kendisine hiç
ilgi göstermiyordu. Bu işte bir
terslik vardı. Yaşlandıkça güzelliği
azalıyor muydu acaba? Halbuki
birkaç sene öncesine göre daha
güzel olduğunu düşünürdü.
Mutfakta, kahvaltılık malzemeleri
geri yerleştirirken, gözü adama
gitti. Yanında kadınların
bulunmasına alışık bir hali
olduğunu fark etti. Evli olmadığına
göre kız kardeşleri olabilirdi. Veya
çok fazla sevgili… O kesindi zaten.
Hiç de huzursuz ve utangaç
değildi…
İşler bitince, Ebru isteksizce
etrafına bakındı. Gitme vakti
gelmişti. Ne yapacağını, nereye
gideceğini bilmiyordu. Kafası
adamın arkadaşlığı sayesinde biraz
sakinleşmişti ama yapacakları
konusunda hiçbir fikri yoktu.
Islak çay bardaklarını bulaşık
selesine kuruması için bırakan
Selim, ellerini

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 22 >>